بررسي دانش كشاورزان نسبت به كشاورزي ارگانيك (مورد مطالعه: سبزيكاران شهرستان باوي در استان خوزستان)

زمينه و هدف: در دهه هاي اخير يكي از بزرگ ترين چالش هاي پيش روي جوامع بشري، مسأله امنيت و سلامت غذايي جمعيت رو به افزايش دنيا است. در اين راستا، ضرورت تبديل كشاورزي رايج به كشاورزي ارگانيك و پايدار مطرح مي گردد. اين پژوهش با هدف  بررسي ميزان دانش سبزي كاران شهرستان باوي نسبت به كشاورزي ارگانيك انجام گرفت. روش بررسي: پژوهش از نوع تحقيقات توصيفي همبستگي است. جامعه آماري پژوهش سبزي كاران شهرستان باوي به تعداد 140 نفر مي باشد. نمونه آماري با استفاده از جدول مورگان به تعداد 104 نفر تعيين و به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخت است كه روايي آن توسط گروهي از صاحب نظران و اعضاء هيأت علمي گروه ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي رامين خوزستان تأييد شد. پايايي پرسش نامه نيز با استفاده از آلفاي كرونباخ دانش (0.89= α) مورد تأييد قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSwin16 انجام شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان مي دهد كه دانش بيش از 62 درصد پاسخ گويان نسبت به كشاورزي ارگانيك كم است. بين سابقه فعاليت كشاورزي، سطح تحصيلات و ميزان زمين كشاورزي و ميزان دانش كشاورزان نسبت به كشاورزي ارگانيك به ترتيب در سطح 0.01 و 0.05 رابطه آماري معني داري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد متغيرهاي سابقه فعاليت كشاورزي و ميزان زمين زراعي تنها متغيرهاي اثرگذار بر دانش در زمينه كشاورزي ارگانيك بودند كه  24.2 درصد تغييرات دانش نسبت به كشاورزي ارگانيك را تبيين مي كنند. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج بيان گر دانش كم كشاورزان نسبت به كشاورزي ارگانيك مي‌باشد. با توجه به اين كه اهميت دانش و آگاهي در پذيرش و توسعه يك فناوري جديد بارز و آشكار است، كمبود و فقدان اطلاعات و دانش به عنوان يك محدوديت و مانع بزرگي در راه توسعه كشاورزي ارگانيك به حساب مي آيد.