ارزيابي پاسخ‌هاي مورفوفيزيولوژيكي ارقام گياه آفتابگردان (Helianthus annuus L.)تحت رژيم هاي مختلف آبياري

براي تعيين نياز آبي ارقام گياه آفتابگردان آزمايشي در سال 1394 و 1395 با استفاده از طرح اسپيليت‌پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 4 تكرار در ايستگاه زراعي اردستان اصفهان اجرا گرديد. تيمارهاي مورد بررسي عبارت بودند از: 3 رژيم آبياري D1, D2, D3 به‌ترتيب آبياري پس از 60، 120 و 180 ميلي‌متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A و پنج رقم ارقام آفتابگردان آذرگل، پروگرس، گابور،‌هايسان 25 و‌هايسان 36. نتايج نشان داد كه در شرايط بدون تنش و تنش ملايم، ارقام آذرگل و پروگرس داراي بيشترين ميزان دوره پرشدن دانه، وزن هزار دانه، قطر ساقه و قطر طبق بودند. در شرايط تنش كمبود آب شديد ارقام پروگرس و گابور برتري محسوسي داشتند به طوري كه رقم پروگرس بيشترين ميزان دوره پرشدن دانه، وزن هزار دانه، قطر ساقه و رقم گابور بيشترين ميزان غنچه دهي، گلدهي و قطر ساقه را داشتند. در بررسي خصوصيات فيزيولوژيك در شرايط بدون تنش و تنش ملايم مشاهده شد كه در ارقام پروگرس و گابور ميزان كلروفيل a، b، كاروتنوئيدها، كلروفيل كل و فتوسنتز خالص در مقايسه با ساير ارقام افزايش معني داري داشت. در شرايط تنش شديد نيز ارقام پروگرس و گابور در محتواي كلروفيل a، b و كلروفيل كل بر ديگر ارقام مورد بررسي برتري داشتند. در بررسي محتواي پرولين برگي نتايج نشـان داد كه با افزايش شدت تنش محتواي پرولين برگي به‌صورت معني داري افزايش يافت. در بين ارقام مورد بررسي در شرايط تنش شديد، محتواي پرولين برگي در ارقام پروگرس و گابور نسبت به ساير ارقام افزايش معني‌داري داشت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه ارقام آذرگل، گابور و پروگرس تحمل بيشتري نسبت به تنش كم آبي در مقايسه با ارقام‌هايسان 25 و‌هايسان 36 دارد.