تأثير توانبخشي شناختي بر بهبود بازداري پاسخ در دانش‌آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري رياضي و خواندن

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير درمان توانبخشي شناختي بر بهبود بازداري پاسخ در افراد مبتلا به ناتواني يادگيري رياضي و خواندن بود. بدين منظور از بين جامعه آماري شهر تبريز، يعني كليه دانش آموزان مبتلا به ناتواني رياضي و خواندن مراجعه كننده به مراكز اختلالات يادگيري در سال تحصيلي 94-95، تعداد 30 دانش آموز مبتلا به اين ناتواني ها، با دامنه سني 8 تا 12 سال، به عنوان نمونه، به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل قرار گرفتند؛ سپس هر سه گروه از نظر بازداري پاسخ با آزمون برو نرو مورد ارزيابي قرار گرفتند (پيش آزمون) و بعد گروه آزمايش به مدت 20 جلسه 30 تا 45 دقيقه اي، با نسخه فارسي نرم افزار آموزشي SOUND SMART كمپاني BRAIN TRAIN، آموزش هاي مرتبط  را دريافت كردند و در پايان هم به منظور ارزيابي تفاوت هاي صورت گرفته، آزمون فوق، مجددا روي هر دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل  اجرا شد (پس آزمون). داده هاي حاصل از اين پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS21 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها علاوه بر  شاخص هاي آمار توصيفي از روش تحليل كواريانس چند متغيره نيز استفاده شد. تحليل داده هاي پژوهش حاضر نشان داد كه توانبخشي نوروسايكولوژيكي بر بازداري پاسخ دانش آموزان داراي ناتواني يادگيري رياضي و خواندن تأثير مثبت و معناداري داشته است كه در سطح p 0/01 معنادار شد. با توجه به يافته هاي اين پژوهش، مي توان نتيجه گرفت كه روش درماني توانبخشي را مي توان به عنوان يك روش مكمل درماني در كنار ساير درمان هاي مرسوم، در زمينه ناتواني هاي يادگيري رياضي و خواندن، استفاده نمود.