شاخص‌سازي و سنجش سرمايه اجتماعي خانواده كاركنان پليس (مطالعه موردي: كاركنان فرماندهي انتظامي شرق استان تهران)

زمينه و هدف: در ادبيات نظري خانواده به عنوان سنگ بناي سرمايه اجتماعي معرفي شده است و اعتقاد بر آن است كه خانواده اساسي‌ترين شكل سرمايه اجتماعي است. مطالعه حاضر با توجه به نقش قابل توجه سرمايه اجتماعي خانواده به سنجش و شاخص‌سازي سرمايه اجتماعي خانواده كاركنان پليس پرداخته است. روش: رويكرد اصلي در اين پژوهش كمي، از نوع پيمايشي بوده است و جامعه پژوهش را تمامي كاركنان فرماندهي انتظامي شرق استان تهران تشكيل داده‌اند و تعداد 139 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي و با ابزار پرسشنامه مورد مطالعه قرار گرفتند. روايي پرسشنامه با تأييد صاحب‌نظران و مطلعين و پايايي با آلفاي كرونباخ بيشتر از 70% به دست آمد. تحليل داده‌ها از روش تحليل عاملي اكتشافي و براي بررسي وضعيت سرمايه اجتماعي خانواده از روش تحليل واريانس يك طرفه و تي مستقل و با استفاده از نرم‌افزارهاي ليزرل و اس پي اس 21 مورد آزمون قرار گرفت. يافته‌ها و نتايج: بر اساس يافته هاي تحقيق 7 شاخص براي سنجش سرمايه اجتماعي خانواده كاركنان پليس استخراج شد: ديدگاه شغلي، روابط اجتماعي، نظارت، آگاهي و دانش، حمايت خانواده، تعامل بين اعضاي خانواده و انتظارات خانواده مي‌باشد. همچنين نتايج اين پژوهش نشان داد كه سرمايه اجتماعي بيروني خانواده نسبت به سرمايه اجتماعي درون خانواده‌هاي پليس از اهميت كمتري برخوردار است و بر اين اساس بايد بعد بيروني سرمايه اجتماعي را در محيط هاي پليسي بصورت اتاق هاي فكر و ميزگردهاي درون و برون سازماني مورد مداقه قرار داد تا برنامه‌ريزي مناسبي از طرف معاونت نيروي انساني صورت پذيرد.