آزمون‌پذيري نظريه كرين برينتون در تحولات انقلابي تونس و مصر

Verifiability of Crane Brinton`s Theory in Revolutionary Circumstances of Tunisia and Egypt

پژوهشگران بر اين باورند با گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامي، نظريه برينتون كه در تبيين انقلاب‌ها مورد توجه قرار گرفته، با اين انقلاب تطبيق چنداني نداشته است. بنابراين پژوهش درباره ميزان مطابقت اين نظريه با ديگر انقلاب‌ها در جهان اسلام اهميت دارد. سوال مقاله حاضر اين است كه نظريه برينتون تا چه ميزان با انقلاب‌هاي تونس و مصر تطابق دارد؟ نتايج بدست آمده از تطابق دو انقلاب با اين نظريه، نشان مي‌دهد در مرحله نشانه‌هاي مقدماتي انقلاب كه عبارتند از: رشد اقتصاد، تنازعات طبقاتي، تغيير بيعت روشنفكران، ناكارايي ماشين حكومت، بي‌كفايتي طبقه حاكم پيشين، تا حدودي تبيين كننده وضعيت پيش از انقلاب در دو انقلاب تونس و مصر است، اما در مرحله دوم نظريه برينتون كه شامل چارچوب نظري پس از انقلاب است و شامل دوره ميانه‌روها، تندروها، عصر وحشت و در نهايت ترميدور مي‌گردد، در نتيجه انقلاب تونس و مصر همگوني چنداني با نظريه برينتون ندارد.

Researchers believe that four decades after the Islamic Revolution, Brinton's theory, which has been brought into consideration in explaining revolutions, has not been much in line with this revolution. It is therefore important to research the extent to which this theory is consistent with other revolutions in the Muslim world. The question in this article is: to what extent does Brenton's theory fit with the Tunisian and Egyptian revolutions? The results of the two revolutions' concordance with this theory show that at the stage of the preliminary signs of the revolution are: economic growth, class struggles, change of intellectual allegiance, inefficiency of the machine of the Government, inadequacy of the former ruling class. These norms to some extent may be explained in the cases of the two mentioned revolutions. but in the second stage of Brinton's theory, which includes the post-revolutionary theoretical framework contains the periods of the moderates, extremists, the age of terror and ultimately the Thermidor, it may not be in agreement with them .