الگوي نشاط انقلابي بر مبناي طرح تجربي تدريس درس «انقلاب اسلامي و ريشه هاي آن» در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي

The Model of Revolutionary Vitality on the Basis of the Experimental Design for Teaching the Subject "Islamic Revolution and Its Roots" in Universities and Higher Education Institutes

معمول استخدام‌هاي سياسي در يك نظام سياسي از طريق ساختارهاي تنظيم‌شده و مشخصي، تلاش مي‌كند تا مستخدمين سياسي را از ميان اجتماع ذيل حاكميت خود برگزيند. بنابراين، هر موقعيت فكري و ايده‌آلي كه در جامعه موجود باشد، از طريق همين مستخدمين سياسي، به سطح حاكميت منتقل مي‌شود. در صورت برخورداري اجتماع از نشاط و سلامت اجتماعي، اين نشاط، تحرك و سلامت، از طريق گزينش نخبگان و افراد شايسته تحت عنوان مستخدم سياسي، به بدنه حاكميت نيز منتقل مي‌شود؛ اين مقاله به اين سئوال پاسخ مي‌دهد كه مدل نشاط انقلابي در بستر محيط دانشگاهي و با مخاطبان دانشجو چگونه محقق خواهد شد؟ بيان مي‌شود كه جهت بالابردن سطح نشاط انقلابي و حفظ انقلابي‌گري در ميان جوانان، هشت مرحله »اشتراك عقيده «، »اعتقاد «، »التزام «، »مردم‌داري «، »همبستگي «، »برنامه‌‌ريزي «، »حصول نتيجه مطلوب « و »جمهوري اسلامي « مفروض شده كه در اين مقاله برمبناي يك طرح تجربي، رابطه ميان اقناع تبليغي درس انقلاب اسلامي و ريشه‌هاي آن با مدل نشاط انقلابي بررسي مي‌شود.

Common political employments in a political system try and select political employees through arranged and specific structures of its realm of rule. Therefore, every intellectual and ideal situation in society is transmitted to the level of sovereignty through the same political servants. If society enjoys vitality and social health, this vitality, mobility and health will also be transferred to the body of government through the selection of elites and decent individuals as political servants; this article answers the question: how may the model of revolutionary vitality be realized in the space of the university with the student audience? It is stated that in order to raise the level of revolutionary vitality and to maintain revolutionary state among the youth, the eight stages of "belief sharing", "belief", "commitment", "respecting people", "solidarity", "planning", "achieving good results" and "Islamic Republic" have been presupposed. In this paper, based on an experimental design, the relationship between the propaganda persuasion for the lesson of the Islamic Revolution and its roots with the model of revolutionary vitality is examined.