بررسي تأثير مديريت منابع انساني اسلامي بر عدالت سازماني، رضايت شغلي و ترك خدمت كاركنان

اين پژوهش به دنبال بررسي تأثير مديريت منابع انساني اسلامي بر عدالت سازماني، رضايت شغلي و ترك خدمت كاركنان است. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ روش، توصيفي ـ پيمايشي از نوع معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش، كاركنان سازمانهاي اسلامي شهر قم هستند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري دو‌مرحله‌اي، ابتدا با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي شش سازمان انتخاب، و در مرحله دوم از ميان 1960 نفر، طبق فرمول كوكران 322 نفر به صورت تصادفي انتخاب شد. گردآوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد با مقدار پايايي پيش آزمون عدالت توزيعي0/830، عدالت رويه‌اي 0/854، عدالت مراوده 0/781، رضايت شغلي 0/791، ترك خدمت كاركنان0/751 و مديريت منابع انساني اسلامي 0/801 انجام شد. نتايچ اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بين مديريت منابع انساني اسلامي با عدالت توزيعي، رويه‌اي و رضايت شغلي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و بين مديريت منابع انساني اسلامي با ترك خدمت كاركنان رابطه منفي و معنادار وجود دارد و برخلاف فرض پژوهش، رابطه معناداري بين مديريت منابع انساني اسلامي و عدالت مراوده‌اي يافت نشد. هم‌چنين عدالت توزيعي و رويه‌اي نقش ميانجي ميان مديريت منابع انساني اسلامي و رضايت شغلي دارد.