رابطه هوش معنوي با بهره‌وري كاركنان سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران

هدف پژوهش بررسي رابطه هوش‌معنوي و بهره‌وري كاركنان سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران است. روش پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري شامل تمامي كاركنان شاغل در بخشهاي مختلف سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران است كه بر اساس فرمول كوكران 331 نفر (175 نفر زن و 156 نفر مرد) به عنوان حجم نمونه تعيين شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق‌ساخته هوش‌معنوي با 25 گويه (پايايي: 85/0) و هم‌چنين پرسشنامه محقق‌ساخته بهره‌وري نيروي انساني با 28 گويه (پايايي: 90/0) است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون كولموگروف اسميرنوف، آزمون پارامتري همبستگي موسوم به آزمون همبستگي پيرسون و آزمون تي‌تك نمونه‌اي استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد بين هوش‌معنوي با بهره‌وري كاركنان و هم‌چنين بين تمامي عوامل هوش معنوي با بهره‌وري كاركنان سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران رابطه‌ مستقيم وجود دارد؛ لذا پيشنهاد مي‌شود به منظور تقويت اين عامل و نهادينه‌كردن آن در تدوين راهبردهاي كلان آموزشي سازمان، مقوله راهبردهاي معنوي كاركنان مورد توجه قرار گيرد و نيز با توجه به وضعيت نسبتاً مطلوب هوش معنوي بين نيروها، مديران، راه‌هاي به‌كارگيري عملي هوش معنوي را بررسي كنند.