همكاري بين معلمان مدرسه و ارتقاي كيفيت فرآيند ياددهي _ يادگيري

پژوهش حاضر از نوع هدف، كاربردي و از نظر نوع تحقيق توصيفي همبستگي بود. جامعه‌آماري معلمان دوره دوم ابتدايي شهر تهران(تعداد 6000 نفر) بودند و نمونه آماري(361 نفر) با استفاده از جدول كرجسي و مورگان به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي تعيين شد. ابزار گردآوري داده‌ها براي متغير همكاري، پرسشنامه استاندارد رشد حرفه‌اي همكارانه صفري(1396) بود و براي متغير كيفيت فرآيند ياددهي ‌_ يادگيري از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. روايي هر دو پرسشنامه از طريق روايي صوري و پايايي ابعاد آن ها، با استفاده از روش همساني ‌دروني آلفاي ‌كرانباخ تاييد شد. براي تجزيه و تحليل داده‌‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج حاكي از وجود همبستگي معنادار بين همكاري بين معلمان و ارتقاي كيفيت فرآيند ياددهي و يادگيري است و ابعاد تسهيم تجارب، وابستگي متقابل، مسئوليت‌پذيري و تصميم‌گيري و كنترل همكارانه، تبيين معناداري از كيفيت فرايند ياددهي و يادگيري داشته‌اند و مي‌توانند تغييرات كيفيت ياددهي و يادگيري را تبيين كنند. همچنين بعد تسهيم تجارب، بيشترين و بعد مسئوليت‌پذيري كمترين تبيين را به خود اختصاص داده‌اند.