تبيين الگوي مالكيت خانوادگي بر عملكرد شركت‌هاي پذيرفتهشده در بورس اوراق بهادارتهران

هدف اصلي اين تحقيق، تبيين الگوي مالكيت خانوادگي برعملكرد شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1386 تا 1390 مي باشد. تاثير مالكيت خانودگي بر بازده دارأيي ها (ROA) به‌ عنوان معيار عملكرد شركت مورد بررسي قرار گرفته است. شركت هايي خانوادگي محسوب شده كه حداقل 20% از سهام آنها به صورت فردي يا گروهي در دست اعضاي خانواده باشد و يا حداقل يكي از اعضاي نسبي يا سببي خانواده، عضو هيأت مديره و يا مدير اجرأيي بوده و به طور فعال در هيأت مديره شركت، مشاركت داشته باشد. نتايج 95 شركت طي سال‌ هاي 1386 تا 1390 در سطح اطمينان 95% نشان مي دهد، ميزان مالكيت خانوادگي تأثير مستقيم و مثبتي بر عملكرد شركت‌ ها (ROA) دارد و از اين ميزان در حد50% به بالا، مالكيت خانوادگي، تأثير مستقيم و معناداري بر عملكرد شركت دارد و براي سطوح پايين‌ تر اين تأثير معنادار نمي باشد. با افزايش ميزان مالكيت خانوادگي، مقدار ضرأيب نيز افزايش يافته كه با بالا رفتن ميزان مالكيت خانوادگي شدت تأثير آن بر عملكرد شركت افزايش مي يابد. وجود مالكيت خانوادگي تأثير مستقيم و مثبتي بر عملكرد شركت‌ ها (ROA) دارد.