رابطه نزديك‌بيني مديريتي و راهبرد شركت با تبيين نقش سخاوت‌مندي محيط

نزديك ‌بيني به ‌عنوان يك خطاي ادراكي شناختي، موجب ناتواني مديران از كشف فرصت هاي جديد و كسب مزيت رقابتي براي سازمان مي ‌شود؛ بنابراين اجتناب از آن براي مديران ضرورت دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه نزديك ‌بيني زماني و نزديك ‌بيني فاصله ‌اي با تداوم و تطابق راهبرد شركت، با توجه به نقش تعديل گر سخاوت مندي محيط است. براي اين منظور، 138 نفر از مديران شركت ‌هاي كوچك و متوسط واقع در شهرك صنعتي شماره 2 اهواز، به روش تمام ‌شمار مورد بررسي قرار گرفتند. جمع آوري داده ‌ها از طريق پرسشنامه انجام شد و پايايي پرسشنامه بر مبناي آلفاي كرونباخ بررسي شد. بررسي و تحليل داده ها و آزمون فرضيه ها از طريق روش رگرسيون سلسله مراتبي و نرم افزارSPSS  انجام شد. نتايج تحليل نشان داد كه نزديك ‌بيني زماني و فاصله اي مديران، با تداوم و تطابق راهبردهاي شركت ‌هاي كوچك و متوسط رابطه مثبت دارد و ادراك مديران از سخاوت مندي محيط، اين رابطه را تعديل مي ‌كند.