تبيين الگوي راهكارهاي بازآفريني براي سازمان‌هاي اداري كشور

يكي از حوزه‌هايي كه اخيراً مرزهاي نظريه كارآفريني را از كسب‌وكار بازرگاني جابه‌جا نموده دولت است. ادّعا شده است كه مي‌توان اصول بازرگاني را در جهت بهبود خدمات اجتماعي به‌‌كارگرفت. بارزترين چارچوب طرح‌شده براي اين ادعا، نظريه بازآفريني دولت است كه باوجود گذشت بيش از دو دهه از عمر آن، هنوز آن‌چنان‌كه بايد وارد حيطه آزمون‌پذيري نگرديده است. هدف اين پژوهش، استخراج راهكارهايي است كه بتوان از طريقآن‌ها رفتار دولت را به سمت كارآفرين شدن هدايت نمود. اين امر از طريق يك رويكرد تحقيقي كاربردي و نيز مدل يابي معادلات ساختاري براي تحليل عاملي تأييدي و سنجش روايي سازه انجام گرديد.جامعه آماري شامل فرمانداري‌هاي استان آذربايجان شرقي است كه با استفاده از توزيع پرسشنامه در ميان يك نمونه 172 نفري مورد سنجش قرار گرفت. نتيجه اينكه 8 متغير نهايي مدل شناسايي و مجموعاً 67 شاخص بومي به‌عنوان راهكار عملي تحقق اين 8 متغير احراز گرديد. متغيرها عبارتند از: تعلق به مردم، بازارگرايي، رسالت محوري، مشتري مداري، تمركززدايي، اشاعه اخلاق حرفه‌اي، توسعه مديريت جهادي و برقراري عدالت اجتماعي.