مطالعه تطبيقي شاخصه هاي معنوي روح القدس و سيمرغ

A Comparative Study of the Spiritual Attributes of the Holy Spirit and Phoenix (Simurgh

نياز فطري انسان به كمال و آگاهي باعث شده است در تمامي اديان مسيري براي رسيدن به اين مقام ترسيم شود؛ اما طبيعي است ديني كه تعاليم آن به‌طور كامل از سوي آفريدگار طرح شده باشد، مي‌تواند دقيق‌ترين مسير را ارايه دهد. در اين مسير، موجودات مقرب الهي حضور دارند و مومنان را ياري مي‌دهند. مقاله حاضر تلاش كرده است با تطبيق روح‌القدس از مسيحيت و سيمرغ از عرفان اسلامي به اين سوال مهم پاسخ دهد كه چه تفاوت‌هايي در بنياد آنها و چه شباهت‌هاي بنياديني ميان كاركردهاي معنوي اين دو براي تعالي معنوي مومنان وجود دارد. تفاوت‌ها در دو مورد است: يكي بينش غيرتوحيدي مسيحيان درباره ذات خداوند، كه باعث شده است روح‌القدس برخلاف سيمرغ، منشا و صاحب آگاهي و كمال نيز باشد؛ در حالي‌كه سيمرغ تنها سفير الهي است؛ تفاوت دوم به ذات اين دو موجود برمي‌گردد كه سيمرغ اساسا نمادي است براي بازنمايي عالم؛ اما روح‌القدس موجودي روحاني است كه گاه نمادهايي نيز براي آن تصور شده است. تشابهات، مربوط به روند كمال‌بخشي بود؛ هم سيمرغ و هم روح‌القدس بدون محدوديت، امكان تكامل را براي بندگان مهيا كرده‌اند؛ اما تنها افرادي از اين موهبت برخوردار مي‌شوند كه ظرفيت كمال را در خود ايجاد كرده باشند. نهايت كمال در هر دو مورد، يكي شدن با آن موجود است؛ در روح‌القدس، نهايت سلوك، پر شدن از روح‌القدس است؛ و در سيمرغ، انتهاي راه، فنا شدن در نور.

Man’s innate need for perfection and consciousness has led all religions to devise the way this position is attained; but it is natural that the religion whose teachings are fully defined by the Creator can choose the most convenient route. Divine existents are present and help the believers throughout. The present article, applying the Holy Spirit to Christianity and Simurgh to Islamic mysticism, has attempted to answer the important question as to what differences exist in their fundamentals and what fundamental similarities exist between the spiritual functions of the two for the sake of achieving believers’ spiritual sublimity. Two differences are noticed between them: the first is the Christians’ non-monotheistic vision of the essence of God, which has made the Holy Spirit, unlike Simurgh, be the source and possessor of knowledge and perfection, while Simurgh is the only divine ambassador; the second difference is related to the essence of these two existents—Simurgh is essentially a symbol that represents the world; but the Holy Spirit is a spiritual being, and sometimes, it is thought to have more than one symbol. The similarities between them are in the process of attaining perfection; both Simurgh and the Holy Spirit have provided the servants of God with every possible means to achieve perfection. But it is only those who have the capacity to achieve perfection that have this God-given gift. The ultimate perfection in both cases is to unite with that being; in the Holy Spirit, the exemplary behavior is to be totally devoted to the Holy Spirit; and in Simurgh, the end of the path is to be completely annihilated in the light.