نقش سبك زندگي در پيش‌بيني رفتار پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران

The Role of Lifestyle in Predicting High-Risk Behavior of Tehran's Thugs

زمينه و هدف: رفتارهاي پرخطر اراذل و اوباش يكي از مهم‌ترين عوامل به خطر افتادن سلامت جامعه هستند. تحقيق حاضر نيز در همين راستا، با هدف تعيين نقش ابعاد سبك زندگي در پيش‌بيني رفتارهاي پرخطر اراذل و اوباش شهر تهران است. روش: روش پژوهش حاضر، از نوع توصيفي - همبستگي است. جامعۀ آماري شامل كليۀ اراذل و اوباش در دسترس و تحت كنترل پليس امنيت عمومي فاتب در سال 1396 است كه 194 نفر از 390 نفر براساس فرمول كولران و به روش نمونه‌گيري سهميه‌اي انتخاب و مورد ارزيابي قرار گرفتند. ابزار بررسي، پرسشنامۀ نيم‌رخ سبك زندگي ارتقادهندۀ سلامت و مقياس خطرپذيري نوجوانان است كه روايي و پايايي آن در پژوهش‌هاي مختلف به اثبات رسيده است. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل رگرسيون خطي و به منظور بررسي مفروضات آن از آزمون‌هاي همبستگي و دوربين- واتسون بهره‌برداري شده است. يافته‌ها: بررسي فرضيه‌هاي پژوهش نشان داد كه سبك زندگي و مؤلفه‌هاي مسئوليت‌پذيري، مديريت استرس، رشد معنوي و فعاليت بدني، تأثير معكوس و معنا‌داري بر رفتار پرخطر اراذل و اوباش دارد، در حالي كه مؤلفه‌هاي روابط ميان فردي و تغذيه، تأثير معنا‌داري بر رفتار پرخطر اراذل و اوباش ندارند. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه سبك زندگي مي‌تواند رفتار پرخطر اراذل و اوباش را پيش‌بيني كند و هرچه نمرۀ آزمودني‌ها در نيمرخ سبك زندگي بالاتر باشد، رفتار پرخطر كمتري از خود نشان مي‌دهند.

Background and aim: The dangerous behaviors of thugs are one of the most important factors in endangering the health of society. The purpose of this study is to determine the role of lifestyle dimensions in predicting high-risk behaviors of thugs in Tehran. Research methodology: The research method is descriptive-correlation. The study population consists of all thugs available and controlled by Fateb public security police in 1396. A number of 194 out of 390 people were selected and evaluated based on Cochran formula by quota sampling method. The tool of the study is Health Adolescent Lifestyle Profile Questionnaire and Adolescent Risk Scale which its validity and reliability have been proven in various studies. Linear regression analysis was used to analyze the data and correlation and Watson tests were used to investigate its assumptions. Findings: The research hypotheses showed that lifestyle and the components of responsibility, stress management, spiritual growth and physical activity have a significant and inverse effect on the risky behavior of thugs, whereas the components of interpersonal relationships and nutrition have no significant effect on the risky behavior of the thugs. Conclusion: The results show that the lifestyle can predict the risky behavior of the thugs and the higher the score of the subjects in the lifestyle profile, the less the risky behavior