عنوان مقاله :
شناسايي عوامل كليدي رسانه اي در سياستگذاري براي راديو-تلويزيون در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Identifying Key Media Factors in Policy Making for IRIB
پديد آورندگان :
خجسته باقرزاده، حسن دانشگاه صداوسيما - عضو گروه آموزشي راديو
كليدواژه :
سياستگذاري رسانه‌اي , صداوسيما , مخاطب‌شناسي , هنجار رسانه‌اي , رويكرد بازار
چكيده فارسي :
سياستگذاري رسانه‌اي به‌مثابه يك مسئله مهم مورد توجه پژوهشگران عرصه رسانه قرار گرفته است كه در نحوه تدوين و اجراي آنها ازجمله شرايط و اقتضائات جغرافيايي و اصول كلان سياسي، اجتماعي و فرهنگي حاكم بر يك كشور بر رسانه‌هاي گوناگون تأثير مي‌گذارند. بر اين اساس، هدف اصلي پژوهش فعلي شناسايي عوامل كليدي رسانه‌اي در سياستگذاري براي راديوـ تلويزيون جمهوري اسلامي ايران است. روش پژوهش از نوع كيفي (دلفي وتجربه زيسته) و جامعه آماري آن نخبگان و متخصصان رسانه هستند كه به صورت تعمدي و گلوله برفي انتخاب شده‌اند. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه رشته تحصيلي 64/3درصد از پاسخگويان علوم ارتباط و 3/48 درصد از پاسخگويان هيئت‌علمي و 96/52درصد پاسخگويان داراي شغل‌هاي اجرايي و سازماني هستند. نتايج تحليلي حاكي از آن است كه پنج مؤلفه رويكرد بازار آزاد يا قانونگذاري و تنظيم‌گري، چگونگي مخاطب‌شناسي، نوع هنجار حاكم بر رسانه، وضعيت سپهر رسانه‌اي حاكم بر ايران و ارتباطات محتوا‌محور و فني‌محور از عوامل كليدي رسانه‌اي در سياستگذاري براي راديوـ تلويزيون ايران محسوب مي‌شوند.
چكيده لاتين :
Media policy-making is an important issue for media researchers. The way media policy is formulated and influenced by geographical conditions and requirements and the country's political, social and cultural issues affect the various media. The main purpose of the study is to identify key media factors in policy making for the islamic republic of iran broadcasting. The research method was qualitative (delphi and life experience) and the statistical population were media experts and specialists which were selected by purposeful and snowball way. The results showed that 64.3% of the respondents were educated in communication sciences, 3.48% were faculty members, and 96.52% had executive and organizational jobs. The analytical results showed that there were five key factors in policy making for IRIB: free market approache or legislation and regulation, understanding audience, media norms, media sphere, content-based communications, and technical-based communications.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ارتباطي
