عنوان مقاله :
سير تحول معماري خانه هاي تبريز از دوره ي قاجار تا اواخر دوره ي پهلوي دوم
عنوان به زبان ديگر :
بدون عنوان
پديد آورندگان :
حق جو، امير دانشگاه آزاد اسلامي - واحد تهران مركز - دانشكدۀ معماري و شهرسازي , سلطات زاده، خسين دانشگاه آزاد اسلامي - واحد تهران مركز - دانشكدۀ معماري و شهرسازي , تهراني ، فرهاد دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكده معماري وشهرسازي , آيوازيان ، سيمون دانشگاه تهران - دانشكده معماري
كليدواژه :
گونه هاي خانه هاي تبريز , خانه هاي تبريز , معماري دوره ي قاجار , معماري دوره ي پهلوي , عناصر اصلي خانه
چكيده فارسي :
رشد كالبدي شهرهاي ايران در دهه اخير غالبا به صورت گسترش افقي و پراكنده بوده و منجر به تبعات منفي و ناپايداري شهرها شده است. پديده محيطي پراكنده‌رويي در كشور با خلا‌هاي نظري مواجه است و تاملي درخور مي‌طلبد تا، با شناخت عوامل موثر، راهبردهايي براي مديريت آن و حركت به سوي پايداري شهري تدبير شود. در اين تحقيق تلاش شده با بررسي تجربيات و نظريات جهاني موجود و با تعيين شاخص‌ها، پراكنده‌رويي شهر اروميه تبيين و مقدار آن در قسمت‌هاي مختلف اندازه‌گيري گردد تا بتوان راهكارهايي براي پايداري شهري عرضه كرد. براي شناخت ماهيت پراكنده‌رويي با بررسي ديدگاه‌هاي مختلف، شاخص‌هاي اين پديده و روش‌هاي اندازه‌گيري و انجام تحقيق حول آن شاخص‌ها استخراج گرديد و سپس منطبق با شرايط ايران و شهر اروميه 26 شاخص انتخاب شد. با بررسي روند گسترش كالبدي شهر و اثبات پراكنده‌رويي، محدوده شهر از نظر خصوصيات مورد توجه به 39 ناحيه همگن تقسيم شد و مقادير 26 شاخص بر مبناي اين نواحي از منابع مختلف استخراج گرديد و با روش تحليل عاملي در قالب 7 عامل اصلي، كه 88/34 ٪ از تغييرات پراكنده‌رويي را تبيين مي‌كنند، يكپارچه شد و با استفاده از GIS در نواحي شهر پياده و ميزان آن‌ها در پنج طبقه، از پراكنده‌رويي بسيار كم تا بسيار زياد، تقسيم‌بندي گرديد. بررسي نواحي شهر اروميه از بعد شاخص‌هاي معرف پراكنده‌رويي نشان داد كه تراكم پايين و ضعف اختلاط كاربري بيشترين، و عامل تمركز خوشه‌اي و فضاي فعاليت كمترين وزن و اهميت را دارند. در نواحي‌اي كه مجموع امتياز عوامل در آن‌ها بالا است (8-10)، پراكنده‌رويي بسيار زياد (توسعه‌هاي جديد شامل نواحي4، 5، 34 و 35)، و نواحي‌اي كه مجموع امتياز عوامل در آن‌ها كمتر است (0-2) پراكنده‌رويي بسيار كمي دارند (بافت قديمي شامل نواحي 18، 19 و 20). با تهيه نقشه‌هاي تاثير عوامل هفت‌گانه، راهكار پايدارسازي شهري با تعديل اثر عوامل و اولويت‌بندي نواحي عرضه گرديد.
