اقتصاد سياسي همگرايي‌ منطقه‌اي آسه آن

The Political Economy of ASEAN's Regional Integration

يكي از ابعاد مهم همكاري در عرصه بين‌المللي همگرايي منطقه‌اي است كه در چارچوب آن، كشورهاي منطقه‌اي خاص به سمت ادغام و يكپارچگي هرچه بيشتر پيش مي‌روند. همگرايي كشورها از منطقه آزاد تجاري (يا تجارت ترجيحي) آغاز شده و پس از گذراندن دو مرحله اتحاديه‌ گمركي و بازار مشترك به اتحاديه كامل اقتصادي (سياسي) ختم مي‌شود. سوال اصلي اين است كه چرا بعد از گذشت بيش از پنج دهه از تاريخ شكل‌گيري آسه آن، اين نهاد منطقه‌اي هنوز به همگرايي كامل اقتصادي سياسي دست نيافته است؟ يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه روند همگرايي اگرچه با نوساناتي اندك، رشد و گسترش را نشان مي‌دهد؛ ليكن شواهد نشان مي‌دهد آسه آن در راه رسيدن به همگرايي كامل اقتصادي با چالش‌هايي چون: توان اقتصادي نه چندان خودبسنده، وابستگي به تجارت خارجي برون منطقه‌اي، تفاوت چشمگير در توانايي‌هاي اعضا و عدم هماهنگي‌هاي كامل يا اختلافات سياسي مواجه است كه موارد مزبور مانع مهمي در راه دستيابي آسه آن به يكپارچگي اقتصادي بيشتر است. موارد مذكور آسه آن را از رسيدن به همگرايي كامل اقتصادي سياسي بازداشته و با پشت سر گذاردن مراحلي چون تجارت ترجيحي، منطقه آزاد تجاري، اتحاديه گمركي محدود (ناقص)، درحال‌حاضر آسه آن به‌دنبال عملي ساختن هدف خود يعني بازار مشترك است. پژوهش حاضر از نوع كيفي است كه با رويكردي توصيفي-تحليلي به بررسي فرضيه مي‌پردازد. روش گردآوري مطالب نيز اسنادي است

One of the important dimensions of cooperation in the international area is regional integration in which framework, specific regional countries are moving towards more integration. The integration of countries begins with the Free Trade Area (or preferential trade) and ends with the completion of two stages in the trade unio‎n and the common market or the full economic (political) unio‎n. The main question is why, after more than five decades of ASEAN's formation, this regional institution has not yet reached full political-economic integration? The research findings indicate that the integration trend, although with slight fluctuations, shows growth and expansion. There is also evidence that ASEAN faced with challenges such as, not so self-sufficient economic strength, dependence on foreign trade, a significant difference in member capabilities and inadequate coordination or political differences which are important barriers to achieving ASEAN's more economic integration. The aforementioned items have prevented ASEAN from achieving full political-economic integration, and now, ASEAN is pursuing its goal of a common market, with the passage of stages such as the Preferential Trade, the Free Trade Area and the limited Customs unio‎n (incomplete). The present study is a qualitative one which analyzes the hypothesis with a descriptive-analytic approach. The method of compiling the material is also a documentary.