عنوان مقاله :
مستندنگاري فضاهاي باز شهري براساس اصول منشور صوفيه نمونه موردي: فضاي باز محله پامنار كرمان
عنوان به زبان ديگر :
Documentation of urban open spaces based on the principles of the Sofia Charter Case Study: Pamenar neighborhood open spaces in Kerman
پديد آورندگان :
تاج الديني, سكينه دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده هنر و معماري صبا - گروه مرمت بناهاي تاريخي , كشاورز, محسن دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده هنر و معماري صبا - گروه مرمت بناهاي تاريخي , اسلامي زاده, محبوبه دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده هنر و معماري صبا - گروه مرمت بناهاي تاريخي , ضياء الديني دشتخاكي, مهديه دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده هنر و معماري صبا - گروه هنر اسلامي
كليدواژه :
بافت تاريخي و فضاي باز شهري , مستندنگاري و منشور صوفيه , محله پامنار شهر كرمان
چكيده فارسي :
فضاهاي باز در شهرهاي تاريخي ايران، فارغ از كاربري خاصي كه هر يك داشتهاند نقش ويژهاي در ساختار شهري ايفا كرده و سازمان دهنده گذرهاي اطراف، ابنيه مجاور و بافت منسجم محلات بودهاند. اين فضاها از جمله آثاري هستند كه دستخوش تغييرات زياد ناشي از توسعه شده و نه تنها نقش ساختاري-عملكردي خود را از دست دادهاند بلكه گاهي از ديدگاه شهرسازي معاصر به عنوان معضل شهري تلقي ميشوند. از سوي ديگر فقدان روشي جامع و كارا در مستندنگاري اين فضاها، حفاظت آنها را با چالشي جدي روبرو ساخته است.
پژوهش حاضر با روشهاي توصيفي-تحليلي و توصيفي- تاريخي درصدد تدوين الگويي استاندارد جهت مستندسازي فضاهاي باز مبتني بر رهنمودهاي بين المللي (منشور صوفيه 1996م) است و براي اين منظور، فضاهاي باز شهري درون محلهاي در بافت قديم كرمان و به طور خاص فضاي باز محله پامنار را به عنوان نمونه، مورد شناخت و مستندسازي قرار ميدهد. شايان ذكر است كه بسياري از اين فضاها تاكنون مورد مطالعه جدي واقع نشده، دگرگونيهاي بسياري داشته اند و ضرورت ورود به بحث مستندنگاري آنها بيش از پيش احساس ميشود.نتيجه عملي اين پژوهش، ارائه قالبي است كه با تعهد به يك دستورالعمل بين المللي معتبر ميتواند جهت مستندنگاري فضاهاي باز شهري مورد استفاده واقع شود. بهرهگيري از اين الگو مانع انجام پژوهشهاي پراكنده و بيپايه و اساس ميشود، قابليت تغيير و انطباق با شرايط گوناگون را دارد و به مديريت اطلاعات جهت حفاظت بافت هاي تاريخي كمك ميكند.
چكيده لاتين :
Open spaces in historic cities of Iran, apart from their specific uses, have had special urban roles and organized the adjacent routes, buildings, and urban fabric. These spaces underwent numerous changes due to urban development and not only lost their functional roles, but also turned into urban problems in some cases. on the other hand, the lack of compiled studies and accurate documentation of these sites has made their preservation a serious challenge.
This study uses descriptive-analytical and descriptive-historical methods in order to to present a standard model for the documentation of urban open spaces based on international guidelines (Sofia Charter 1996). to achieve that, open spaces in the historic city of Kerman, and specifically pamanar neighborhood have been studied and documented in this paper... It should be noted that many of these spaces have not yet been properly studied and have experienced many changes which makes their documentation necessary.The result of this study is a template based on an authentic international guideline that can be used to document urban open spaces.By using this template, scattered and unfounded studies are avoided. Moreover, the provided standard template can adapt to different conditions and facilitates information management in the preservation of historical fabric.
عنوان نشريه :
معماري اقليم گرم و خشك