واكاوي اولويت‌هاي مهارتي نظام آموزشي دوره كارشناسي معماري (مقايسه تطبيقي در ده دانشكده معماري تراز اول ايران و جهان)

An Analysis of Skills Priorities in the Architectural Education System at the Bachelor’s Degree (Comparative Study of the Top Ten Architecture Schools of Iran and the World

آموزش معماري همانند ساير حوزه‌‌هاي آموزش، پس از پيدايش بارها دستخوش تحولات و بازنگري‌هاي مختلف شده و در اين روند، ديدگاه‌‌هاي تصميم‌‌سازان اين عرصه به دليل تأثيرگذاري بر روند شكل‌‌دهي محيط‌‌ها و سيستم‌‌هاي آموزشي و پرورشي نقش بس مؤثري داشته است. در نظام‌‌هاي گوناگون آموزشي، همواره نقاط ابهامي در خصوص مدت‌ زمان لازم براي گذراندن دوره‌‌هاي فراگيري، مبناي انتخاب دروس ارائه ‌شده و نوع مهارت‌‌هاي مورد آموزش وجود داشته است. در مقاله پيش رو، تلاش بر اين بود كه با بررسي ويژگي نظام‌‌هاي آموزشي مختلف در سطح دنيا و كشور، الگويي بهينه و راهبردي منسجم براي آموزش معماري ارائه شود تا بدين طريق دانشجويان معماري از پرورشي كارا و هدفمند برخوردار شوند. بر اين اساس با اتخاذ روش همبستگي، به ‌صورت وابسته و تركيبي با نگاهي علّي و رويكردي نظام‌‌مند نسبت به آموزش معماري، آن را به‌‌عنوان نظامي مدنظر قرار داده كه از طريق نظريه عمومي سيستم‌‌ها قابل بررسي، تجزيه و تحليل است. در انتها، تحليل اولويت مهارت‌ها حاكي از اين بود كه «انعطاف ‌پذيري» به‌‌عنوان ويژه‌ترين خصوصيت شرح دروس رشته معماري در سطح دنيا شناخته شده است. اين مسأله كه خود در دو حوزه «انعطاف در دروس انتخابي» و «انعطاف در موضوع طرح دروس طراحي معماري» قابل‌ اعمال است؛ مبتني بر شيوه ارزيابي و انتخاب دروس وابسته به استعداد‌هاي دانشجويان مي‌باشد. نتايج حاصل گوياي اين مهم بوده كه اين امر در نظام آموزش معماري ايران مورد غفلت واقع شده است

The architectural education, like other disciplines, has undergone various changes and revisions many times after its inception, and, the views of decision makers of this field have had a very effective role in this process because of their impact on the process of shaping educational systems and environments. In various educational systems, there have always been some ambiguous points about the time duration needed to complete the courses, the basis for selecting the courses offered, and the type of skills taught. In the article ahead, it is attempted to provide an optimal model and coherent strategy for educating architecture by investigating the characteristic of various educational systems at international and national levels, whereby the artichecture students benefit from effective and purposeful education. Accordingly, by adopting the correlation method, in a dependent way combined with a causal and systematic approach, architecture education is considered as a system, that can be investigated and analyzed through the general systems theory. At the end, the analysis of skills priority indicate that “flexibility” is recognized as the most specific characteristic of the description of the architecture courses in the world. This issue, that is applicable in two areas: “flexibility in elective courses” and “flexibility in the subject of architectural design courses”, is based on the way students are evaluated and select courses, depending on their talents. The obtained results indicate that this issue has been neglected in the Iran’s architectural education system.