تحليل تأثير آمايش سرزمين بر توسعۀ گردشگري و امنيت در استان گلستان

زمينه و هدف: آمايش سرزمين از راه توجه به شناخت توانمندي ها و ظرفيت هاي خاص مناطق، كارآمدي اقتصادي، وحدت و يكپارچگي سرزمين، گسترش عدالت و تعادل منطقه اي، حفظ محيط زيست و احياي منابع طبيعي، حراست از ميراث فرهنگي و رفع محروميت ها بر امنيت و گردشگري تأثير مي گذارد. بر همين مبنا،‌ هدف پژوهش حاضر، تحليل تأثير آمايش سرزمين بر توسعۀ گردشگري و امنيت در استان گلستان است.روش شناسي: پژوهش حاضر از نوع كاربردي و روش آن توصيفيتحليلي است. جامعۀ آماري پژوهش شامل گردشگران استان گلستان است كه با  استفاده از روش كوكران،  400 نفر از آنها انتخاب شده است. در اين راستا از مدل معادلات ساختاري، آزمون سوبل و ضريب رگرسيون براي تجزيه و تحليل داده ها  استفاده شده است. يافته ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد متغير آمايش سرزمين و توسعۀ گردشگري 64% بر امنيت ملي تأثيرگذار هستند و آمايش سرزمين 11% بر توسعۀ گردشگري تأثيرگذار است. بين آمايش سرزمين و امنيت ملي (با ضريب مسير 0.444) و همچنين بين آمايش سرزمين و توسعۀ گردشگري (با ضريب مسير  0.329)  ارتباط معني دار و دوسويه اي برقرار است. رابطه بين توسعۀ گردشگري و امنيت ملي يك رابطۀ دو سويه و معنادار است (با ضريب مسير 0.329 ). بر اساس آزمون سوبل، تأثير توسعۀ گردشگري به عنوان يك متغير ميانجي بين آمايش سرزمين و امنيت ملي در سطح 95 % تاييد مي شود.بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان مي‌دهد توسعۀ گردشگري بر امنيت ملي تأثير مثبت و معناداري دارد. در سطح 95 % تأثير توسعۀ گردشگري به عنوان يك متغير ميانجي بين آمايش سرزمين و توسعه گردشگري تأييد شد. توسعۀ گردشگري با مقادير (P 0.01، t=7.0212) تأثير آمايش سرزمين بر امنيت را ميانجي‌گري مي‌كند و نقش تسهيل‌گيري را بين اين دو متغير ايفا مي‌نمايد.