عوامل پيشگويي‌كننده برانگيختگي رواني اجتماعي مردان به زندگي چندهمسري

با توجه به نقش مسائل اجتماعي و فرهنگي در برانگيختگي رواني اجتماعي مردان به زندگي چندهمسري، پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش متغيرهاي ازدواج سنتي، غرايز جنسي، بسترهاي آزاد تعاملي، دل‌بستگي، نماي مذهبي، مقصرانگاري همسر اول، تسهيلگري خانوادگي، نمايش اقتدار، توانايي مالي و دو اقامتگاهي در برانگيختگي رواني اجتماعي مردان به زندگي چندهمسري انجام شد. پژوهش حاضر، يك بررسي توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري دربرگيرنده مردان داراي چند همسر ساكن شهرستان سراوان در سال 1397 بود كه با به‌كارگيري فرمول كوكران 246 نفر به شكل نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده پرسشنامه‌هاي محقق ساختهِ عوامل پيشگويي‌كننده و برانگيختگي رواني اجتماعي مردان به زندگي چندهمسري (اسمعيلي و همكاران، 1398) بود. تحليل داده‌هاي پژوهش با به‌كارگيري ضريب همبستگي پيرسون، آزمون فريدمن، رگرسيون چندگانه و تحليل مسير انجام گرفت. برآيندهاي پژوهش نشان داد كه بين متغيرهاي ازدواج سنتي (P 0/01, r = 0.236)، غرايز جنسي (P 0/01, r = 0.291)، بسترهاي آزاد تعاملي (P 0/01, r = 0.462)، دل‌بستگي (P 0/01, r = 0.289)، نماي مذهبي (P 0/01, r = 0.489)، مقصرانگاري همسر اول (P 0/01, r = 0.268)، تسهيلگري خانوادگي (P 0/01, r = 0.485),، نمايش اقتدار (P 0/01, r = 0.507)، توانايي مالي (P 0/01, r = 0.427) و دو اقامتگاهي (P 0/01, r = 0/433) با برانگيختگي رواني اجتماعي مردان به زندگي چندهمسري همبستگي معني‌داري وجود دارد. متغيرهاي بسترهاي آزاد تعاملي، تسهيلگري خانوادگي، توانايي مالي و نماي مذهبي درمجموع بيشترين تأثير را بر برانگيختگي رواني اجتماعي براي زندگي چندهمسري را داشته‌اند. روان‌شناسان و مشاوران خانواده مي‌توانند با توجه به يافته‌هاي اين تحقيق از علل گرايش مردان به زندگي چندهمسري آگاهي يافته و با توجه به آن نسبت به مشاوره خانواده‌ها اقدام نمايند.