اثر محدوديت اعتباري بنگاه بر بيكاري در قالب يك مدل تعادل عمومي پوياي تصادفي

هدف مقاله حاضر بررسي اثر تكانه‏هاي محدوديت اعتباري بنگاه در تامين مالي بر عملكرد بازار كار به خصوص در مورد بيكاري و ايجاد ظرفيت‌هاي شغلي در دوره زماني 1396-1375 با رويكرد تعادل عمومي پوياي تصادفي (DSGE) است. در اين مطالعه اصطكاك مالي از طريق وجود قراردادهاي ناقص در بازار رخ مي‌دهد. در اين مدل محدوديت قرض‌گيري براي بنگاه در ارتباط با موجودي سرمايه مي‌باشد كه منجر به اين مي‌شود كه واكنش بازار كار به تكانه بهره‏وري بسيار اندك و كند باشد. ويژگي الگوي مزبور اين است كه در هر دوره اشتغال (بيكاري) از شرايط حاكم بر بازار كار بدست مي‌آيد. در هر دوره، تعداد افرادي كه استخدام مي‌شوند به فرصت‌هاي شغلي ايجاد شده توسط بنگاه‌ها و تعداد بيكاران بستگي دارد. در اين صورت، اگرتعداد فرصت‌هاي شغلي ايجاد شده كم باشد يا تعداد بيكاران زياد باشد، بيكاري غير ارادي پديد مي‌آيد كه با اقتصاد ايران تطابق بيشتري دارد. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه تكانه اعتباري ناشي از محدوديت بنگاه در تامين مالي سرمايه‌گذاري در كشور بيكاري را تشديد مي‌كند. همچنين نتايج بيانگر اين است كه محدوديت اعتباري بنگاه در فرآيند استقراض منجر به كاهش ظرفيت‌هاي شغلي و كاهش احتمال پيدا كردن شغل در بازار كار مي‌شود.