تبيين نقش آفريني جغرافياي فرهنگي در خلق هويت ژئوپليتيكي (مطالعه موردي: آذربايجان ايران)

جغرافياي فرهنگي آذربايجان در ايران به سرزمين فرهنگي - تاريخي آذربايجان اطلاق مي شود كه بيانگر اجتماع فرهنگي مشخصي با ويژگي هاي قومي - زباني - مذهبي و لذا رفتارهاي فرهنگي - هويتي و الگوهاي تعاملاتي خاصي در جغرافياي آذربايجان نسبت به مجموعه فرهنگي ايراني بشمار مي‌رود. لذا، مي‌توان گفت حس تعلق فرهنگي - جغرافيايي در جامعه آذربايجاني ايران به نحوي شكل گرفته كه از لحاظ عاطفي - رواني، دلبستگي و وابستگي جغرافياييِ آنها را نسبت به سرزمين آذربايجان و ايران نمي توان از يكديگر جدا تلقي نمود. به عبارتي ديگر، از طرفي جامعه آذربايجاني ايران به جغرافياي آذربايجان حس تعلق جغرافيايي - فرهنگي ويژه اي دارد و اين حس تعلق و دلبستگي به صورت آيكونوگرافي - سيركولاسيون قدرتمندي، وفاداري او را نسبت به ارزش‌هاي جغرافيايي - فرهنگي محلي تقويت و او را در مسير حفظ و تثبيت هويت آذربايجاني به حركت در مي آورد. بااين وجود، اين حس تعلق به معني حس بيگانگي از مجموعه ايراني نيست. لذا، از لحاظ هستي شناختي، در جامعه آذربايجاني ايران حس تعلق و دلبستگي تاريخي - معنوي گسترده اي نيز نسبت به سرزمين ايران (جغرافياي تاريخي) وجود دارد كه به راحتي مي‏توان عمق و گستردگي حركت آيكونوگرافي - سيركولاسيون آن را در يكپارچگي تاريخي - سياسي، ايثار و وفاداري، گستردگي مشاركت اجتماعي - سياسي، فخرآفريني ملي، يكپارچگي و وحدت انساني و بسياري ديگر از ويژگي هاي شاخص فرهنگ سياسي - اجتماعي و ملي جامعه آذربايجاني در سرزمين ايران و در مسير پايبندي جغرافيايي - فرهنگي به هويت ايراني و سربلندي ايران مشاهده نمود.