بررسي سبك شناسانه رمانهاي نويسندگان زن معاصر ( با تكيه بر هفت رمان جزيره سرگرداني، سگ و زمستان بلند، شبهاي تهران، دل فولاد، چراغها را من خاموش ميكنم، روياي تبت و سرخي تو از من )

در دو دهه اخير، پژوهشهاي سبك شناسي رشد چشمگيري داشته است، يكي از شاخه هاي سبك شناسي جديد سبك يا نوشتار زنانه است كه مورد توجه زبانشناسان اجتماعي قرار گرفته است، سبك شناسي لايه اي مباني سبك را در پنج لايه زبان (آواشناسي، ساخت واژي، نحو، معني شناسي و كاربرد- شناسي) بررسي ميكند. نتايج بررسي لايه هاي سبك زنانه در آثار نويسندگان زن را مي توان اين گونه خلاصه كرد: سطح آوايي در زبان زنان با زبان مردان تفاوت چنداني ندارد، جز تفاوت در لحن، كه اين لحن نرم آهنگي است كه بيانگر لحن عاطفي و مؤدبانه زنان است. سطح واژگاني كه مربوط است به جنس زنان و تعابير و تكيه كلام هاي زنانه، مانند كاربرد رنگواژه ها، دشنامها و نفرينهاي خاص زنانه كه در كلام آنان ديده ميشود. سطح نحوي مربوط به كاربرد جمله هاي ساده، جمله هاي همپايه، حذف جمله ها و وجه عاطفي است. سطح بلاغي نشان ميدهد در آثار زنان تشبيه، كنايه و استعاره كاربرد فراوان دارد. سطح كاربردي به بيان لحن مؤدبانه و رسمي زبان زنان ميپردازد. در اين پژوهش هدف اصلي كشف ويژگيهاي ساختاري رمانهاي جزيره سرگرداني، سگ و زمستان بلند، شبهاي تهران، دل فولاد، چراغها را من خاموش ميكنم، روياي تبت و سرخي تو از من، بر پايه ديدگاه سبك شناسي زنانه است.