مطالعه خصوصيات مورفولوژي و فنولوژي، ميزان عناصر غذايي پر مصرف (نيتروژن، فسفر، پتاسيم) و درصد اسانس چهار جمعيت گياه سنبله‌اي كركدار (Stachys pilifera L.)

در اين پژوهش پس از شناسايي رويشگاه‌هاي گياه سنبله‌اي‌كركدار (Stachys pilifera L.) در چهار منطقه از استان كهگيلويه و بويراحمد، از هر رويشگاه 10 نمونه كامل گياهي در زمان گلدهي براي ارزيابي ريخت‌شناسي و سرشاخه‌هاي گل‌دار براي استخراج اسانس جمع‌آوري شد. مشخصات جغرافيايي و اقليمي مربوط به هر رويشگاه يادداشت‌برداري گرديد و از هر رويشگاه يك نمونه خاك، براي ارزيابي خصويات فيزيكي و شيميايي خاك، نمونه‌گيري شد. نتايج به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماري SAS تجزيه آماري شد و همبستگي بين صفات ارزيابي گرديد. نتايج نشان داد كه بيشترين درصد نيتروژن (1.11%)، فسفر (0.233%) و پتاسيم اندام هوايي (1.46%) و بيشترين ميزان اسانس (0.8%) مربوط به گياهان رويشگاه لوداب و كمترين اين صفات نيز مربوط به گياهان رويشگاه سپيدار بود. همچنين نشان داده شد كه تمامي صفات مورفولوژيك اندازه‌گيري شده در رويشگاه‌ها، با افزايش ارتفاع كاهش يافت. در نهايت گياه سنبله‌اي ‌كركدار واقع در رويشگاه‌هاي با ارتفاع كمتر از سطح دريا، به دليل داشتن خصوصيات رويشي و زايشي بهتر؛ از قبيل بالا بودن طول ساقه گل‌دهنده، طول و عرض برگ و همچنين عملكرد بالاي اسانس، مي‌تواند در برنامه‌هاي اصلاحي يا براي اهلي سازي مورد توجه قرار گيرد.