عنوان مقاله :
باززايي گياه بنفشه معطر (Viola odorata) از طريق كالوسهاي حاصل از دمبرگ
پديد آورندگان :
حسيني درويشاني ، نسترن دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم باغباني , چمني ، اسماعيل دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم باغباني , قاسمي عمران ، ولي اله دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - پژوهشكده ژنتيك و زيستفناوري كشاورزي طبرستان , اسماعيل پور ، بهروز دانشگاه محقق اردبيلي - دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي - گروه علوم باغباني
كليدواژه :
اندامزايي , بنزيل آدنين , تنظيمكننده رشد گياهي , توفوردي , كشت بافت
چكيده فارسي :
بنفشه معطر (Viola odorata)، يك گياه دارويي با ارزش دارويي منحصر به فرد مي باشد كه برداشت بيش از اندازه اين گياه دارويي از طبيعت منجر به كاهش زيستگاه هاي طبيعي آنها مي شود. تكثير درون شيشه اي، روش قدرتمندي براي تكثير در سطح وسيع گونه هاي مهم تجاري و حفظ ژرم پلاسم گونه هاي در معرض انقراض محسوب مي شود. مطالعه حاضر، به منظور فراهم ساختن پروتكلي كارآمد براي كالوس زايي و اندام زايي درون شيشه اي بنفشه معطر از طريق بهينه سازي غلظت هاي مختلف تنظيم كننده هاي رشد انجام گرفته است. جهت كالوس زايي، غلظت هاي مختلف بنزيل آدنين (BA) (0، 0.5، 1، 1.5 و 2 ميلي گرم در ليتر) به همراه توفوردي (2,4D) (0.5، 1، 1.5 و 2 ميلي گرم در ليتر) و براي باززايي ساقه غلظت هاي مختلف BA (0.5، 1، 1.5 و 2 ميلي گرم در ليتر) مورد استفاده قرار گرفت. محيط كشت MS حاوي 1.5 ميلي گرم در ليتر BA و 1.5 ميلي گرم در ليتر 2,4D، مناسب ترين تركيب براي القاي كالوس ريزنمونه دمبرگ پس از 30 روز شناخته شد. بهترين رشد و بيشترين ميزان باززايي شاخه از كالوس هاي دمبرگ در محيط كشت حاوي 1.5 ميلي گرم در ليتر BA مشاهده گرديد. گياهچه ها نيز به آساني در همان محيط كشت، پس از واكشت دوم، ريشه زايي نمودند و پس از آن با صد در صد زنده ماني در بستر پيت ماس و پرليت سازگاري يافتند. اين پروتكل مي تواند به طور موفقيت آميزي براي تكثير در سطح وسيع و حفظ ژرم پلاسم اين گياه دارويي باارزش استفاده گردد.
عنوان نشريه :
علوم باغباني ايران