تعيين اجزاي عملكرد گردوي ايراني و مطالعه همبستگي آن با صفات فنولوژيك، مورفولوژيك و بيوشيميايي

برآورد ضرايب همبستگي بين صفات مختلف، نه تنها مي تواند سبب تسريع برنامه هاي اصلاحي گردو شود، بلكه امكان بهبود ساير صفات را در كنار اصلاح براي صفات موردنظر فراهم مي كند. بدين منظور، داده هاي حاصل از دو سال ارزيابي مورفولوژيك 325 ژنوتيپ هاي انتخابي از استان هاي فارس، مازندران و ايلام جهت مطالعه همبستگي بين صفات مورفولوژيك مورد استفاده قرار گرفت. همچنين به منظور مطالعه همبستگي بين صفات بيوشيميايي و مورفولوژيك، خصوصيات بيوشيميايي تعداد 52 ژنوتيپ برتر از 325 ژنوتيپ اوليه مورد ارزيابي قرار گرفت. بررسي نتايج اين پژوهش نشان داد كه رابطه ي خطي و معني‌داري بين صفات فنولوژيك به ويژه تاريخ برگدهي با تاريخ برداشت وجود داشت كه از آن مي توان جهت تعيين تاريخ برداشت بر مبناي تاريخ برگدهي استفاده كرد. عملكرد با تاريخ برگدهي (**0.58)، وزن ميوه (**0.64) و مغز (*0.46)، اندازه ميوه (**0.56) و عادت باردهي جانبي (**0.53) همبستگي مثبت و با رنگ مغز (*0.38) همبستگي منفي داشت كه با توجه به نتايج حاصل رگرسيون گام به گام، عادت باردهي جانبي، وزن ميوه و شاخص اندازه ميوه از اجزاي اصلي تعيين كننده عملكرد گردو بودند. بررسي همبستگي بين صفات بيوشيميايي با ارتفاع از سطح دريا و صفات مورفولوژيك نشان داد كه درصد روغن و پروتئين موجود در مغز گردو تحت تأثير خصوصيات فيزيكي ميوه (اندازه و وزن ميوه و مغز) نمي باشد. در مقابل، با افزايش ارتفاع از سطح دريا، درصد روغن و پروتئين موجود در مغز افزايش يافت. همبستگي منفي و معني داري بين ميزان اسيدهاي چرب غيراشباع با يك باند مضاعف (MUFA) و اسيدهاي چرب غيراشباع با چند باند مضاعف (PUFA) و همچنين بين نسبت PUFA:SFA با ضخامت پوست سخت مشاهده شد.