اثر محلول‎‏پاشي برگي براسينواستروئيد بر رشد، عملكرد و كيفيت ميوه دو رقم توت‏فرنگي تحت تنش شوري در شرايط كشت بدون خاك

به خاطر كمبود منابع آب شيرين، اين پژوهش با هدف تعيين دامنه تحمل شوري توت‏فرنگي رقم‏هاي ʼ پاروسʻ و ʼ آروماسʻ و نقش احتمالي براسينواستروئيد در تخفيف اثر منفي شوري برنامه‏ريزي شد. در اين پژوهش محلول‌پاشي برگي با 24 اپي براسينوليد (0، 0.25، 0.5 و 1 ميلي گرم در ليتر) و چهار سطح شوري (0، 20، 40 و60 ميلي‏مولاركلريد سديم) به‏صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در شرايط آبكشت در گلخانه‏ اجرا شد. نشاهاي ريشه‏دار در گلدان‏هاي پلاستيكي چهار ليتري حاوي محيط كشت پرلايت و كوكوپيت (1:1) كشت شدند. نتايج نشان داد كه شوري به‌طور معني‏داري باعث كاهش عملكرد گياه گرديد، در غلظت 60 ميلي‏مولار حدود 44 درصد كاهش عملكرد در گياهان تحت تنش شوري مشاهده شد. كاربرد براسينواستروئيد در غلظت‏هاي 0.5 و 1 ميلي‏گرم در ليتر توانست اثر منفي شوري بر كاهش عملكرد را كاهش دهد. همچنين باعث افزايش سطح برگ، وزن خشك شاخساره، ريشه و عملكرد گرديد. بنابراين، براساس نتايج به‏دست آمده در اين پژوهش استفاده از تيمار براسينواستروئيد با غلظت‏هاي 0.5 و 1 ميلي‏گرم در ليتر، راهكاري مناسب در جهت حل مشكلات ناشي از تنش شوري مي‏باشد و رقم ʼآروماسʻ نسبت به تنش شوري و محلول‏پاشي با براسينواستروئيد پاسخ بهتري نسبت به رقمʼپاروسʻ نشان داد.