غيبت موسي7 و بازتوليد نظام مشترك روايي

اين مقاله با رويكرد ريخت‌شناسانه به روايت تاريخي منجي غايب، واحدهاي تشكيل‌دهنده‌ آن را با غيبت حضرت موسي7 از ميان قومش تطبيق مي‌دهد تا نظام مشترك اين دو روايت روشن شود. با وجود جزئيات متفاوتي كه اين دو روايت تاريخي از آن تشكيل شده‌اند، الگوي واحدي آنها را به هم پيوند مي‌دهد. اين الگو كه برگرفته از پژوهش‌هاي پراپ و هم‌فكرانش است، اجازه مي‌دهد تا انواع روايت‌هاي تاريخي را بر محور اين الگو تجزيه و تحليل كند. غيبت منجي، زمينه‌ساز مؤلفه‌ها و رويدادهايي است كه در زندگي حضرت موسي7 به شكل الگويي مثالي و تكرارشونده نمود يافته است و در ديگر روايت‌هاي مرتبط با منجي نيز بازتوليد مي‌شود. اين مقاله كه به روش تحقيق كتاب‌خانه‌اي _ اسنادي نوشته شده است، با نظر به ريخت‌شناسي اين روايت تاريخي، انواع كنش‌گران فعال در آن را شناسايي مي‌كند و الگوي واحدي از يك گفتمان ديني در باب غيبت و منجي ارائه مي‌دهد، به گونه‌اي كه اين الگو نه تنها در اين روايت، بلكه در ديگر روايت‌هايي هم به چشم مي‌خورد كه حول محور غيبت و انتظار سامان گرفته‌اند.