تأثير رفتار كارگران بر عملكرد شيردهي گاوهاي هلشتاين

هدف از انجام آزمايش، بررسي تأثير رفتار كارگران گاوداري بر عملكرد شيردهي گاوهاي هلشتاين بود. در اين پژوهش، از 48 راس گاو شيري هلشتاين استفاده شد. ابتدا از دو گروه، شامل چهار كارگر خواسته شد تا بر اساس آموزش هاي قبل از پژوهش، با گاو ها برخورد كنند. از گروه اول خواسته شد به عنوان گروه شاهد، رفتار معمول خود را داشته باشند و از گروه دوم خواسته شد تا با گاو هاي آزمايشي ديگر، رفتار محبت آميز و مثبت داشته باشند. در طول آزمايش تمامي رفتارهاي كارگران و دام ها با تصويربرداري ويديويي ضبط و مورد بررسي قرار گرفت. همچنين، ميزان غلظت هورمون كورتيزول و شير توليدي گاو ها اندازگيري شد. نتايج  اين آزمايش نشان داد كه، گاوهايي كه با آن ها رفتار محبت آميز شده بود، به‌طور معني‌‍ داري ميزان شير توليدي (4.86 درصد) بيشتري نسبت به گروه شاهد داشتند (P 0/05). غلظت هورمون كورتيزول بين دو گروه نيز تفاوت معني داري نشان داد. غلظت اين هورمون در هفته اول براي دو گروه شاهد و گروه تيمار به ترتيب 89/. و 1.22 نانوگرم در ميلي ليتر بود و در هفته هاي بعد، غلظت آن بين گروه ها نيز افزايش معني دار پيدا كرد (P 0/05)، كه نشان دهنده كاهش تنش در گاوهايي بود كه با آن ها رفتار مثبت و محبت آميز شده بود. به طوركلي، نتايج اين آزمايش نشان داد كه رفتار محبت آميز با گاوها، سبب افزايش ميزان شير توليدي و كاهش چشم‌گير غلظت هورمون كورتيزول مي شود كه منجر به كاهش تنش دام ها در گاوهاي شيري مي گردد.