الگوي راهبردي توسعه ورزش در نيروي انتظامي

زمينه و هدف: افسران پليس مي توانند با افزايش ورزش و فعاليت بدني، سلامت جسمي، رواني و آمادگي جسماني خود براي فائق آمدن بر وظايف دشوار را ارتقا دهند. بررسي پژوهش‌هاي انجام يافته در اين حوزه نشان داد كه الگويي براي توسعه ورزش طراحي نشده است، بنابراين هدف اصلي اين پژوهش طراحي الگوي توسعه ورزش در نيروي انتظامي است.روش : روش پژوهش كيفي است و از نظريه داده بنياد استفاده شد. جامعه آماري پژوهش مديران، اساتيد و كارشناسان ورزشي نيروي انتظامي و متخصصان علوم ورزشي بودند؛ روش نمونه گيري به‌صورت گلوله برفي بود كه 20 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي تحليل داده هاي كيفي از كدگذاري نظري استفاده شد و براي تاييد روايي و پايايي مصاحبه ها از روش بازآزمون استفاده شد كه مقدار آن بيشتر از 60 درصد بود، بنابراين قابليت اعتماد كدگذاري ها تاييد شد.يافته ها: براساس نتايج پژوهش، در بخش علي 6 مقوله اصلي شناسايي شد كه شامل مولفه نيازها و انتظارات ذينفعان، الزامات قانوني و نظارتي، توسعه مشاركت ورزشي، عوامل ساختاري، نياز به منابع مالي و زيرساخت ها و نياز به توسعه ارتباطات است. در بخش زمينه اي نيز 6 مفهوم اصلي و 41 مقوله شناسايي شد؛ همچنين در بخش مداخله گر نيز 6 مفهوم اصلي و 41 مقوله شناسايي شد و در بخش راهبردها 5 مفهوم اصلي كه عبارت‌اند از توسعه ساختاري، سيستم‌ها و فرايندها، توسعه زيرساخت‌ها، توسعه بازاريابي، توسعه تعامل‌ها و آموزش و فرهنگ سازي و درنهايت در بخش پيامدها، 5 مقوله اصلي شناسايي شد كه عبارت‌اند از نتايج مرتبط با كاركنان، توسعه مالي و زيرساخت‌ها، نتايج جامعه، توسعه ارتباطات و بهبود عملكرد داخلي.نتايج: براساس نتايج پژوهش، مي توان با بكارگيري راهبردهاي مناسب ارائه شده در بخش راهبردها و اقدامات، بر شرايط مداخله گر غلبه و به‌ نحو مطلوب از شرايط زمينه اي استفاده كرد تا به پيامدهاي يادشده توسط متخصصان دست پيدا كرد.