تبيين زيبايي‌شناسي از ديدگاه جان ديويي و استلزام هاي تربيتي آن

هدف پژوهش حاضر، تبيين زيبايي‌شناسي از ديدگاه جان ديويي و استلزام‌هاي تربيتي آن است. اين پژوهش، فلسفي از نوع تحليل مفهومي و استنتاجي است. روش گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي- اسنادي است و اسناد تحليل‌شده شامل كتب، پيشينه‌ي مطالعاتي و پژوهش‌هاي مرتبط در اين زمينه است. نتايج پژوهش نشان داد زيبايي‌شناسي، تجربه و دانش در ديدگاه ديويي با يكديگر رابطه دارند. ديويي مخالف هر نوع دوگانگي و موافق يكپارچگي در زيبايي‌شناسي، تجربه و دانش است. تجربه‌ي زيبايي‌شناختي با ويژگي‌هايي همچون كليت، بي‌واسطه‌گي، انسجام و غيره از ساير تجارب متمايز مي‌شود و دانش بخشي از زيبايي‌شناسي است. ديدگاه ديويي در تربيت هنري در دو سطح برنامه درسي و تدريس استلزام‌هايي دارد. در سطح اول، نگاه تلفيقي به هنر و توجه به وجه نظري و عملي هنر مطرح است. سطح دوم متوجه برقراري ارتباط بين تربيت هنري و تجارب متربي و وجه احساسي تعامل معلم و متربي است. رعايت تنوع در شيوه‌هاي تدريس و توجه به ارزشيابي كيفي و فرايندمحور به ارتقاي تربيت هنري ياري مي‌رساند.