ضرورت رجوع به حجج الهي : براي دستيابي به حقايق روشن و گريز از اختلاف و نارسايي هاي انديشه بشري

The Necessity of Reference to the Proofs of God to Achieve Truth and To Avoid Discordance and Failure of Human Thought

علوم بشري علم و حكمت را به دو طبقه حكمت نظري و عملي تقسيم نموده اند، معرفت به خداوند متعال را در طبقه حكمت نظري و شرعيات و تكاليف را جزء حكمت عملي دانسته اند. فلاسفه تبيين حكمت نظري را بدون رجوع به انبياء: به خود اختصاص داده و شان انبياء: را به حكمت عملي و تبيين تكاليفي از شرعيات محدود دانسته اند. از نظر نصوص وحياني انبياء و حجج الهي: تمام اين شوون را بر عهده دارند. شان بسيار مهم آنان اثاره عقول و تعليم علم الهي به بشر است و فقهاء و محدثين را تربيت مي كنند تا بشر را در مسير معرفت خداوند متعال تربيت و هدايت كنند. بشر واجد نور عقل و علم است ولي براي دريافت علوم فطري دروني و خدادادي خود و حتي در مستقلات عقليه خود به تذكرات و بيانات و هدايت انبياء و حجج الهي: نيازمند است، چنانكه جهت ترقي و تعالي و رفع اختلاف به پيامبران نياز دارد. همين ديدگاه حقيقت و نحوه رجوع به نبي و جانشينان بحق آنان: است كه جايگاه علوم الهي و وحياني را از علوم بشري تفكيك و راه ها را جدا مي گرداند. در اين گفتار، نياز به نبي و جانشينان بحق او: و رجوع به ايشان براي چهار منظور بحث شده است، به ساختاري كه با ساختار كلامي مباحث نبوت عامه تفاوت دارد. توفيق الهي درتوانايي دريافت وجداني و تحمل حقايق قرآني و حديثي كه ضمن رعايت تقوا و پيروي عملي دقيق از فقه اكبر و اصغر تحت عنوان ايمان و يقين در انسان حاصل مي گردد، با اقتدار علمي و توانايي تبيين كلامي و گفتاري روايات اعتقادي به روش آكادميك علمي معمول تفاوت دارد. ضمن اين گفتار، تفاوت دو نظام علوم بشري و علوم الهي آشكار و به بعضي از تبعات حاصل از نتايج علوم بشري در مقايسه با حقايق علوم الهي اشاره مي شود.

human knowledge divides science and Hikmah into two parts of theoretical Hikmah and practical Hikmah. Gnosis of God is in theoretical Hikmah and Shaar’iyat and duties are part of practical Hikmah. Philosophers attributed to themselves the explanation of theoretical Hikmah without reference to infallible imams and limited the role of infallibles to practical Hikmah and explanation of religious duties. Regarding holy texts, infallibles and proofs of God are obliged for both. The most significant role of them is to teach divine knowledge to people and to train religious jurisprudence and hadith narrators to guide people in the path of knowing God. Human being has the light of logic and knowledge but to receive Fitri knowledge and even in using his logical power he needs hints and instructions of the proofs of God as he needs prophets to improve his position. This position and the way of reference to Nabi and his successors is what which separate the position of divine knowledge from human knowledge. In the present article, the need to Nabi and his successors and reference to them are mentioned for four reasons. The grace of God to give the capability to acquire and stand Quranic truth and narrations which appears in man as faith and certainty which is possible by observing piety and following religious rules is different from scientific authority and ability to explain traditions Kilami-wise or academic-wise. In this article, also, difference of two systems of human knowledge and divine knowledge is explained and some of consequences of human knowledge in comparison to divine knowledge are pointed out.