مروري بر شناسايي غيرمخرب عيوب در مواد مركب پايه پليمري تقويت شده با الياف

محدوديت‌هايي نظير عدم قابليت بازرسي كامپوزيت‌ها در روش‌هاي معمول و سنتي آزمون غيرمخرب، سبب توسعه روش‌هاي نويني چون روش حرارت نگاري و برشنگاري ديجيتالي در ساليان اخير گشته كه امكان بازرسي عيوب را بدون تماس با نمونه كامپوزيتي و بصورت تمام ميداني را ميسر مي‌سازد. در اين مقاله روش‌هاي نوين به همراه روش هاي سنتي بدست آمده از مطالعات پيشين مورد بررسي قرار گرفته و به ويژگي اساسي روش‌هاي نوين در اندازه گيري غير تماسي عيوب بصورت مشتق جابجايي خارج صفحه‌اي (كرنش) و گراديان دمايي اشاره شده است. نتايج نشان دهنده اين است كه در روش برشنگاري شرايط و ميزان بارگذاري، نوع عيب، اندازه برش و جنس ماده مورد بازرسي در تخمين اندازه و عمق عيب تاثير دارند. همچنين در روش حرارت نگاري اختلاف فاز بين نواحي سالم و معيوب با افزايش فركانس تحريك حرارتي تا حد معيني افزايش مي‌يابد و از اين آناليز جهت تعيين بهينه فركانس براي شناسايي عيوب استفاده مي‌شود. از اختلاف فاز امواج مي‌توان براي تعيين عمق عيوب استفاده نمود. علاوه بر اين، بدليل ماهيت غير تماسي و غير مستقيم روش‌هاي مذكور، اندازه گيري عيوب، تعيين صحيح نوع، اندازه، عمق و موقعيت عيوب همواره با درصدي خطا همراه بوده است. در نتيجه استفاده از روش سريع و موثر حرارت نگاري مادون قرمز در تعيين نتايج آزمون شكست نمونه‌ها و روش ترموگرافي سونيك جهت ارزيابي شبه كمي عيوب ناشي از ضربه و تلفيق دو روش حرارت نگاري مادون قرمز و برشنگاري جهت بازرسي جامع قطعات كامپوزيتي به جاي روش هاي سنتي چون تست فراصوتي پيشنهاد شده است.