ارزيابي تأثيرتغيير اقليم بر خشكسالي تالاب جازموريان با بهره‌گيري از مدل CanESM2

تالاب‌ها يكي از مهم‌ترينبوم‌نظام‌هاي (اكوسيستم‌) طبيعي در مناطق خشك و نيمه‌خشك هستند كه در دهه اخير بيلان رطوبتي آن‌ها به دليل تأثيرنامطلوب تغيير اقليم و خشكسالي‌ها دچار نوسان منفي شده است. بنابراين لازم است اثر چنين رويدادي در بوم‌نظام‌هاي مختلف، به‌ويژه اين بوم‌نظام‌هاي ارزشمند مورد ارزيابي قرارگيرد. در پژوهش حاضر وضعيت خشكسالي آينده تالاب جازموريان در شرايط افزايش دما با بهره‌گيريه از خروجي مدل گزارش پنجم IPCC ارزيابي شد. به اين منظور شاخص بارش تبخيرتعرق استانداردشده و شاخص شناسايي خشكسالي كه تأثير افزايش دماي ناشي از تغيير اقليم آينده را بر خشكسالي در نظر مي‌گيرند، استفاده شد. همچنين تأثير افزايش دما بر خطر خشكسالي بر پايه دوره بازگشت بررسي شد. نتايج نشان داد شاخص بارش تبخيرتعرق استانداردشده نسبت به شاخص شناسايي خشكسالي بهتر توانسته تأثير تبخيرتعرق و افزايش دما را بر خشكسالي نشان‌دهد. بنابراين، شاخص بارش تبخيرتعرق استانداردشده براي ارزيابي خشكسالي‌هاي آينده با سناريوهاي RCP به كار گرفته شد. بر پايه سري‌هاي زماني خشكسالي مشخص‌شد كه با افزايش دما، خشكسالي‌هاي بلندمدت آينده داراي شدت و مدت بيشتري نسبت به دوره گذشته خواهند بود. تحليل خطر خشكسالي نشان داد خطر خشكسالي به‌ترتيب در مقياس‌هاي 3، 6 و 12 ماهه، روند كاهشي خواهد داشت. همچنين درسناريوهاي RCP2.6، RCP4.5 وRCP8.5 خطرخشكسالي در مقياس‌هاي زماني مورد بررسي روند افزايشي خواهد داشت. ب يافته‌هاي حاصل از پژوهش حاضر مي‌تواند براي ارزيابي تغيير عناصر اقليمي و همچنين ارائه راهكارهاي مناسب مديريت منابع آب در مناطق خشك مفيد باشد.