مقايسه تطبيقي جايگاه حقوقي زن در اسلام و كنوانسيون بين‌المللي رفع تبعيض عليه زنان و سند 2030

مكتب انسان ساز اسلام كه قوانين آن از وحي سرچشمه گرفته، با نگرشي فراگير و با در نظر گرفتن همه حقوق و ويژگيهاي زن، منزلت و كرامت والايي را براي او قائل شده است. بدون شك از نظر تكويني، تفاوتهاي حكيمانه اي ميان زن و مرد وجود دارد، اما در عين حال، بين حقوق و تكاليف زن و مرد نوعي تعادل كه متناسب با شأن و فطرت هريك از آن دو است، برقرار مي باشد. در دهه هاي اخير، موضوع زن به عنوان يك مسئله جهاني در اعلاميه هاي بين‌المللي همچون «كنوانسيون رفع تبعيض عليه زنان» و «سند 2030» مورد توجه قرار گرفته كه ماهيت اصلي آنها، ايجاد نوعي تشابه كامل ميان زن و مرد، بدون لحاظ هرگونه استثنا و براساس جنسيت است و در اين مورد الزاماتي را فراروي دولتها و ملتها قرار مي دهد. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي و به شيوه كتابخانه اي و ميداني، در صدد بررسي تطبيقي مواد حاكم بر اين معاهدات بين‌المللي با ديدگاه دين اسلام و آيات قرآن در مورد حقوق زن است. مداقه در تفسير آيات متعدد قرآن كريم نشان مي‌دهد حقوقي چون حق تكويني، تشريعي، اقتصادي، سياسي، اجتماعي و ... را براي زن به عنوان حقوق مسلّم لحاظ كرده است، در حالي كه اين معاهدات فقط يك بُعد از وجود زن، آن هم بُعد جنسيتي او را در نظر گرفته و قائل به تساوي جنسيتي شده اند. اين اسناد، اشتغال زنان را عامل مهم جلوگيري از وابستگي زنان به مردان و خانواده دانسته و تعهدات مادري و همسري را تحت تأثير قرار داده و جايگاه زن را به يك شريك جنسي صرف تنزل داده و طلاق را از يك پديده مذموم بودن درآورده و به عنوان يك راهكار انساني نشان داده اند. حال آنكه طبق آيات الهي، مفاد اين اعلاميه ها و اسناد بين المللي با نيازهاي طبيعي زن در تضاد آشكار بوده و نوعي بي‌احترامي و ظلم مضاعف به زن و حتي به مرد است كه موجب اضمحلال خانواده و جامعه خواهد شد.