عيارسنجي اكولوژيك و مديريتي مناطق كويري به منظور ارزيابي توانمندي طبيعت‌گردي (نمونه موردي: مجموعه گردشگري پتاس، شهرستان خور و بيابانك)

اين پژوهش در راستاي گسترش توسعه پايدار گردشگري با استفاده از بررسي‌هاي ميداني و روش تدوين پرسشنامه، به توان‌سنجي و ارزيابي قابليت توسعۀ طبيعت‌گردي در منطقه گردشگري مجتمع پتاس در شهرستان خوروبيابانك با بهره‌گيري از روش ارزيابي معيارهاي اكولوژيكي و مديريتي پرداخته است. نتايج نشان داد كه ميانگين ارزش اكولوژيك دهكده نمكي، تشتاب، روستاي كمال‌آباد و مزرعه بهشتي به‌ترتيب 85/5، 51/4، 5 و 64/1 و ميانگين امتياز ارزش مديريتي آنها به‌ترتيب 06/6، 66/5، 85/4 و 59/5 است كه بيانگر پتانسيل بالاي اكولوژيكي و مديريتي دهكده نمكي در مقايسه با ساير جاذبه‌ها است. بالاترين درصد امتياز دهكده نمكي با مقدار 42/64 به شاخص بهره‌وري تعلق دارد و در عيار مكمل شاخص زيبايي با امتياز كامل 100 درصد نشان‌دهنده چشم‌انداز منحصربه‌فرد اين منطقه است. حداكثر امتياز محوطه تشتاب با مقدار 33/63 و 95 درصد به‌ترتيب به عيار حفاظت و شاخص تجهيزات و سرويس‌هاي پشتيباني اختصاص دارد. بيشينه امتياز روستاي كمال‌آباد با مقدار 64 و 95 درصد به‌ترتيب توسط معيار مكمل و شاخص جاذبه‌هاي كم‌ياب كسب شد. بالاترين امتياز مزرعه بهشتي نيز با مقدار 15/59 و 100 درصد به‌ترتيب به عيار بهره‌وري و شاخص تجهيزات و سرويس‌هاي پشتيباني تعلق دارد. در نتيجه دهكده نمكي با كسب امتياز 08/58 درصد بالاترين ارزش را دارد و در مقابل كمترين امتياز متعلق به تشتاب با اخذ 68/36 درصد مي‌باشد كه حاكي از رشد مطلوب گردشگري به واسطه دسترسي مناسب و همچنين سرمايه‌گذاري بيشتر در دهكده نمكي در مقابل ساير محوطه‌ها است.