بررسي اثر بخشي درمان نوروفيدبكي بر كاهش علايم بيش فعالي و كمبود توجه در دانش آموزان مقطع ابتدايي شهرستان ورامين در سال 1393

مقدمه: بيش فعالي و نقص توجه يكي از شايع ترين اختلال هاي رفتاري رشدي دوران كودكي مي باشد. اين اختلال تبعات متعددي به دنبال دارد. در پژوهش حاضر به بررسي اثر بخشي نوروفيدبك بر كاهش علايم بيش فعالي وكمبود توجه دردانش آموزان ابتدايي پرداخته شده است. روش كار: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي بوده كه بصورت موردي شاهدي، پيش و پس آزمون انجام شد. جامعه پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دختر مقطع ابتدايي شهرستان ورامين با اختلال بيش فعالي و كمبود توجه در سال 1393 بود، كه تعداد 19 نفر از اين كودكان به عنوان گروه مورد بر اساس روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و تعداد 20  نفر نيز به همين روش در گروه كنترل قرار گرفتند. در گروه كنترل هيچ آموزشي صورت نگرفت. جلسات درماني نوروفيدبك براي گروه مورد 40  جلسه و هر جلسه آموزشي 40  دقيقه بود. داده هاي پژوهش در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون ومرحله پيگيري توسط پرسشنامه بر اساس مقياس درجه بندي كانرز ازوالدين جمع آوري گرديد. داده ها به وسيله نرم افزار spss13 تجزيه و تحليل گرديد. نتايج: تحليل نتايج نشان دادكه درمان با نوروفيدبك باعث كاهش علائم بيش فعالي،كم توجهي وعلائمADHD درگروه مورد نسبت به گروه كنترل شده (p 0.05) و اين نتايج نيز تا زمان جمع آوري داده ها در مرحله پيگيري پابرجا مانده است. نتيجه گيري: براساس يافته هاي اين مطالعه، نوروفيدبك يك روش درماني مناسب براي كاهش ميزان اختلال كم توجهي و بيش فعالي در كودكان است. پيشنهاد مي شود براي رسيدن به نتايج قابل اعتماد، اين مطالعه در سطح وسيع تري انجام گيرد.