تأثير 12 هفته تمرينات پيلاتس بر تعادل و خستگي بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري مزمن و ناتوان‌كننده سيستم عصبي است كه ميلين سيستم اعصاب مركزي (مغز و نخاع) را تخريب مي‌كند. شايع‌ترين عوارض اين بيماري عدم تعادل، خستگي، گرفتگي عضلات و لرزش مي‌باشد. در اين راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير 12 هفته تمرينات پيلاتس بر تعادل ايستا و پويا و خستگي بيماران زن مبتلا به ام.اس (MS: Multiple Sclerosis) است. مواد و روش‌ها: اين پژوهش نيمه‌تجربي و كاربردي به شيوه ميداني و به‌صورت پيش‌آزمون پس‌آزمون انجام شد. بدين‌منظور 24 زن 20 تا 50 سال مبتلا به ام.اس به‌صورت در دسترس انتخاب گرديدند و به‌‌طور تصادفي به 2 گروه تجربي و كنترل تقسيم شدند. از دستگاه‌هاي تعادل‌سنج پويا (Dynamic Balance Device) و ايستا (Stabilometer Device) براي اندازه‌گيري تعادل و از پرسشنامه quot;شدت خستگي quot; (Fatigue Severity Scale) جهت اندازه‌گيري ميزان خستگي بيماران مبتلا به ام.اس استفاده شد. شايان ذكر است كه گروه تجربي به مدت 12 هفته تمرينات پيلاتس را انجام داد؛ اما گروه كنترل طي اين مدت هيچ نوع ورزشي را انجام نداد. تجزيه ‌و تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس يك‌راهه و مركب با اندازه‌گيري مكرر، آزمون تي مستقل و آزمون تعقيبي Bonferoni با تعديل ضريب آلفا در سطح معناداري 05/0 توسط نرم‌افزار SPSS 22 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه گروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل در آزمون تعادل و آزمون خستگي بهتر عمل كردند. نتيجه‌گيري: تمرينات پيلاتس سبب بهبود تعادل و خستگي بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس گرديد؛ بنابراين متخصصان مربوطه مي‌توانند از تمرينات پيلاتس به‌عنوان يك درمان مكمل در كنار درمان‌هاي دارويي براي بيماران مبتلا به ام.اس استفاده كنند.