بررسي اپيدميولوژِيك ضرب و جرح در زنان مراجعه كننده به بيمارستان شهيد رجايي شيراز در سال 95-1394

مقدمه: خشونت عليه زنان يك مشكل بهداشت عمومي و نقض حقوق بشر است؛ از اين رو اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژيك ضرب و جرح در زنان مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد رجايي شيراز در سال 95-1394 انجام شد. مواد و روش‌ها: روش انجاماين پژوهش از نوع توصيفي مقطعي است و ابزار گردآوري داده‌ها چك‌ليست مي‌باشد كه داراي 22 سؤال در 2 بخش (اطلاعات دموگرافيك و باليني) است. اين مطالعه در ارتباط با 120 نفر از زنان و دختران بالاي 15 سال شهر شيراز صورت گرفت. اطلاعات توسط نرم‌افزار 16 SPSS آناليز گرديد و سطح معناداري معادل 05/ 0 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين سني زنان مورد مطالعه 13±44/ 34 سال بود و 5/ 72 درصد از آن‌ها متأهل بودند. بر مبناي نتايج، بيشترين محل آسيب دست‌ها (3/ 33 درصد) بود و 2/ 69 درصد از موارد جهت انجام مراقبت‌هاي بيشتر در بيمارستان بستري شدند. بيشترين ميزان ضرب و جرح نيز در سال 1394 و در فصل بهار (2/ 24 درصد) گزارش گرديد. افزون بر اين از نظر زمان مراجعه به مركز درماني، بيشترين مراجعه بيماران (5/ 37 درصد) بين ساعت 18 تا 23:59 رخ داده بود و كمترين مراجعه (8/ 10 درصد) بين ساعت 6 تا 11:59 صورت گرفته بود. 8/ 65 درصد از زنان از طريق آمبولانس و 2/ 34 درصد توسط خودروي شخصي عازم بيمارستان شده بودند. بايد عنوان نمود كه 2/ 69 درصد از زنان مورد مطالعه بستري گرديده و 8/ 30 درصد به‌صورت سرپايي درمان شده بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه خشونت عليه زنان منجر به وارد‌آمدن جراحات جسمي و ضربه‌هاي روحي به آن‌ها مي‌گردد و اين مسأله تبعات فراواني را براي زندگي آن‌ها و جامعه به‌همراه دارد، توجه به آن امري ضروري است؛ از اين رو سرمايه‌گذاري‌، برنامه‌ريزي و فرهنگ‌سازي جهت فائق‌آمدن بر اين معضل توصيه مي‌گردد.