بررسي سرواپيدميولوژي توكسوپلاسما گوندي در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان قائم مشهد

مقدمه: توكسوپلاسما گوندي يك پروتوزوئيد داخل سلولي با شيوع جهاني مي‌باشد كه طيف گسترده‌اي از ميزبان‌ها مانند انسان، پستانداران خانگي و پرندگان را آلوده مي‌كند. انسان‌ها و ساير مهره‌داران به وسيله اووسيت به‌طور غيرمستقيم آلوده به انگل مي‌شوند. در اين ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسي اپيدميولوژي بيماري توكسوپلاسما گوندي در بيماران مراجعه‌كننده به بيمارستان قائم مشهد در سال 1394 انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي مقطعي در ارتباط با 306 زن و مرد مراجعه‌كننده به بيمارستان قائم در سال 1394 انجام شد. در صورت رضايت فرد، پرسشنامه مشخصات دموگرافيك توسط يك فرد آموزش‌ديده تكميل مي‌گرديد و به‌طور هم‌زمان خون‌گيري براي تشخيص توكسوپلاسموز انجام مي‌شد. بدين‌منظور، از هر فرد پنج سي‌سي خون گرفته شد و به مدت 10 دقيقه با 2000 دور در دقيقه سانتريفوژ گرديد. در ادامه، از آزمونELISA براي اندازه‌گيري IgG (Immunoglobulin G) و IgM (Immunoglobulin M) ضد توكسوپلاسما گوندي استفاده گرديد و داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 22 و آزمون‌هاي Ttest وFisherexact تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين سني بيماران 8/ 5±56/ 25 سال بود. از ميان 306 بيمار، 270 نفر (2/ 88 درصد) زن و 36 نفر (8/ 11 درصد) مرد بودند. بر مبناي نتايج اختلاف معناداري بين سن و شيوع توكسوپلاسما گوندي وجود داشت (05/ 0 P)؛ اما بين جنس و شيوع اين تك‌ياخته اختلاف معناداري مشاهده نشد (05/ 0 P). همچنين، شيوع كلي IgG معادل 34 درصد به‌دست آمد كه اين ميزان در بين زنان و مردان به‌ترتيب برابر با 4/ 34 و 6/ 33 درصد بود. شيوعIgM نيز در مجموع معادل 6/ 6 درصد محاسبه گرديد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه شيوع توكسوپلاسموز در مشهد مانند ديگر مناطق و شهرهاي ايران بالا مي‌باشد و در اين زمينه مي‌بايست اقدامات لازم جهت پيشگيري انجام شود.