بررسي آگاهي تيم جراحي از عوارض دود كوتر در بيمارستان‌هاي آموزشي مشهد در سال 1393

مقدمه: دود الكتروكوتر از تعامل بافت و كوتر توليد مي‌شود. اين دود شامل مواد خطرناكي است كه عوارضي همچون اختلالات تنفسي، تهوع، استفراغ، تحريك چشم، سردرد، انتقال ويروس پاپيلوما (HPV: Human Papilloma Virus) و هپاتيت را به همراه دارد. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان آگاهي تيم جراحي از اين عوارض در بيمارستان‌هاي آموزشي مشهد در سال 1393 انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه توصيفي مقطعي حاضر در سال 1393 در ارتباط با 140 نفر از كاركنان تيم جراحي كه به روش سرشماري انتخاب شده بودند، در بيمارستان‌هاي آموزشي مشهد انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه پژوهشگرساخته‌اي با عنوان سطح آگاهي تيم جراحي از عوارض دود كوتر بود. به‌منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون‌هاي MannWhitney و Kruskal–Wallis استفاده گرديد. سطح معنا‌داري نيز معادل (P 0/05) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: نتايج نشان دادند كه رابطه معناداري ميان آگاهي و جنسيت تيم جراحي وجود دارد (0.02=P)؛ به‌طوري كه آگاهي مردان در اين زمينه بيشتر بود. شايان ذكر است كه در اين مطالعه ميان آگاهي با سطح تحصيلات (0.591=P) و سابقه كاري (0.286=P) ارتباط معناداري وجود نداشت. بر مبناي نتايج، ميانگين±انحراف معيار آگاهي تيم جراحي معادل 4.01±7.7 بود؛ به‌طوري كه 75 درصد از آن‌ها آگاهي كمي نسبت به عوارض دود كوتر داشتند. بايد خاطرنشان ساخت كه كمترين آگاهي مربوط به زنان (55.7 درصد)، افراد با سابقه كار 10-0 سال (44.8 درصد) و شركت‌كنندگان داراي مدرك كارشناسي (47.8 درصد) بود. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه آگاهي تيم‌هاي جراحي از عوارض دود كوتر در بيمارستان‌هاي آموزشي مشهد كم است، توصيه مي‌شود كه سطح دانش آن‌ها توسط برگزاري كارگاه‌ها و يا پمفلت‌هاي آموزشي ارتقا يابد.