بررسي آسيب‌پذيري امنيت اقتصادي در صنايع دانش‌بنيان و ارايه رويكردي مقاومتي در اين صنايع

در اقتصاد دانش‌بنيان با تزريق دانش سطح بالا (اعم از دانش فني و بازاري) در بخش‌هاي گوناگون اقتصادي، عملكرد نهادها، اجزا و روابط تسهيل و ساختار اقتصادي مقاوم‌تر مي‌شود. در صنايع دانش‌بنيان به‌عنوان يكي از تبلورهاي اقتصاد دانش‌بنيان، با تزريق نوآوري و دانش‌هاي فني و بازاري پيشرفته در فرآيند توليد، مي‌توان سرعت دست‌يابي به محصول و كيفيت آن را افزايش داد يا محصولي جديد را براي رفع نياز طراحي كرد. اين صنايع با افزايش شتابان در رشد اقتصادي، توان اقتصاد را دوچندان كرده و سطح اقتدار اقتصادي كشور‌ها را افزايش مي‌دهد. در نوشتار پيش‌رو با بررسي دو رويكرد كلي رايج و رقيب در صنايع دانش‌بنيان و تحليل مزيت‌ها و عيب‌هاي اين‌دو رويكرد به شرح رويكرد سومي از صنعت دانش‌بنيان پرداخته شده است كه امنيت اقتصادي بيشتري را براي كشورها در پي دارد. رويكردي كه طراحي آن مبتني بر نظريه اقتصاد مقاومتي صورت گرفته است. صنعت دانش‌بنيان مقاومتي، صنعتي با كاربري آسان، حجم كوچك و قابليت همه‌گير شدن است و با تبديل‌شدن اين گونه صنعتي‌سازي به فرهنگ عمومي به‌صورتي پايدار و متوازن به رشد اقتصادي كشورها كمك مي‌كند. اين صنعت به راحتي مورد تهديد قرار نمي‌گيرد و در صورت تهديد نيز به راحتي به آن آسيب وارد نمي‌شود.