عنوان مقاله :
روش‌شناسي گونه‌شناسي: رهنموني بر نظريه‌پردازي در دانش مديريت
پديد آورندگان :
لطيفي ، ميثم دانشگاه امام صادق (عليه‌السلام) - دانشكده معارف اسلامي و مديريت - گروه مديريت دولتي
كليدواژه :
طبقه‌بندي , گونه‌شناسي , سنخ‌شناسي , نظريه‌پردازي , رويكرد تحليلي , نظريه سازمان
چكيده فارسي :
گونه‌شناسي (سنخ‌شناسي) به‌عنوان روشي كه پيش از اين در نظريه‌پردازي‌ها و تحقيق‌هاي برخي انديشمندان مطرح علوم اجتماعي به كار رفته است، در كنار ديگر انواع روش‌هاي طبقه‌بندي، خود مي‌تواند به مثابه روشي براي تبيين و توليد مفاهيم در تحقيقات نظري و حتي كاربردي استفاده شود. هدف اين مقاله، بررسي چيستي، چرايي و چگونگي گونه‌شناسي و همچنين مرور نمونه‌هاي مشهور گونه‌شناسي مكاتب دانش مديريت بوده است. بدين منظور، ضمن بررسي ريشه‌هاي هستي‌شناختي، معرفت‌شناختي و ارزش‌شناختي گونه‌شناسي در مقام بيان چيستي، به بررسي انواع طبقه‌بندي، خوشه‌بندي، رده‌بندي و در مقام چرايي به اهداف، مزايا و معايب آن پرداخته و در بيان چگونگي ساخت گونه‌شناسي ضمن اشاره به مواردي همچون گونه‌هاي نماينده، ايدئال و ممتاز، راهبردهاي قياسي، استقرايي و عملياتي در ساخت گونه‌شناسي معرفي شده است. در نهايت، برخي از مطالعات گونه‌شناسي در دانش مديريت، معرفي و تحليل‌شده‌اند. يافته‌ها، نشان مي‌دهند به مسأله گونه‌شناسي نظريه‌هاي مديريت از دهه 60 قرن بيستم ميلادي بيشتر توجه شده است. در سال‌هاي اوليه، ساخت گونه‌شناسي‌ها مبناي استقرايي داشته‌اند اما به نظر مي‌رسد در سال‌هاي اخير، رويكرد قياسي و عملياتي در ساخت آن‌ها پررنگ‌تر شده است.
عنوان نشريه :
مطالعات مديريت دولتي ايران
