پيشنهاد يك روش آماري احتمالي براي شناسايي يخبندان‌هاي ديررس (مطالعه موردي يخبندان‌هاي يخبندان ديررس در باختر ايران)

در اين پژوهش كوشش شده است تا با به‌كارگيري روش هاي آماري و مدل‌سازي زنجيره ماركوف، روشي آمارياحتمالي براي شناسايي يخبندان ديررس در باختر ايران ارائه شود. براي رسيدن به اين هدف، مشاهدات كمينه ي دماي 37 ايستگاه همديد و 2 ايستگاه كليماتولوژي، در دوره 35 ساله (2014-1980) از سازمان هواشناسي كشور فراهم شد. سپس با انجام ميان يابي (درون يابي) ، به روش كريجينگ، براي 12784 روز، در بازه زماني موردبررسي، با تفكيك مكاني 6 *6 كيلومتر و سيستم تصويري UTM يك پايگاه داده شبكه اي ساخته شد. در اين پژوهش يخبندان ديررس براي هر نقطه، از منطقه موردمطالعه، روزي است كه در آن احتمال رخداد يخبندان 10 درصد و كم تر باشد. از اين براي هرروز از سال و هر ياخته (پيكسل) از منطقه ي موردبررسي، يك احتمال رخداد يخبندان برآورد شد. مراحل محاسباتيِ احتمال رخداد يخبندان، با استفاده از زنجيره ماركوف و در محيط نرم افزار متلب انجام‌شده و نقشه ها در محيط نرم‌افزار سورفرترسيم‌شده است. دستاوردها نشان داد كه در جنوب باختري منطقه تاريخ آغاز يخبندان ديررس بين 7 تا 15 اسفند و در شمال منطقه بين 1 تا 15 ارديبهشت است. شدت يخبندان‌هاي ديررس در جنوب باختري منطقه نسبت به شمال بيش تر است.