بررسي ميانگين غلظت ماهانه و سالانه آلاينده‌هاي هوا در ايستگاه‌هاي سنجش آلودگي هواي اداره كل حفاظت محيط‌زيست استان تهران در سال‌هاي 1391 الي 1395

رفع آلودگي‌هاي زيست‌محيطي امروزه به يكي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي بشر تبديل شده است. مواجه انسان‌ها‌ با انواع آلودگي‌ها به‌ويژه آلودگي هوا، سلامت انسان و ساير موجودات را در برخي شهرها به خطر انداخته است. در اين تحقيق ميانگين غلظت ماهانه و سالانه آلاينده‌هاي هوا در ايستگاه‌هاي سنجش آلودگي هواي اداره كل حفاظت محيط‌زيست استان تهران در ساال‌هاي 91 الي 95 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد، ميزان آلاينده منو اكسيد كربن در سال 95 روند كاهشي نسبت به سال 94 داشته و بيشترين ميزان اين آلاينده در فروردين ماه سال 92 مشاهده مي‌شود. ميزان آلاينده ازن در سال 95 در اكثر ماه‌ها روند افزايشي نسبت به سال 94 ، ميزان آلاينده‌هاي دي اكسيد نيتروژن و دي اكسيد گوگرد در سال 95 روند افزايشي نسبت به سال 94، ميزان آلاينده ذرات معلق با قطر كمتر از 10 ميكرون در نيمه دوم سال 95 روند افزايشي نسبت به سال 94 و ميزان آلاينده ذرات معلق با قطر كمتر از 2.5 ميكرون دراكثر ماه‌هاي سال 95 روند كاهشي نسبت به سال 94 داشته است. ميزان آلاينده منواكسيد كربن در سال 95 در اكثر ايستگاه‌ها كمتر از سال 94 بوده، ميزان آلاينده ازن در سال 95 به غير از ايستگاه سوهانك نسبت به سال‌هاي گذشته كاهش داشته است. متوسط غلظت آلاينده دي اكسيد نيتروژن، دي اكسيد گوگرد، ذرات معلق با قطر كمتر از 10 ميكرون و 2.5 ميكرون در ايستگاه‌هاي سنجش آلودگي هوا و مقايسه آن با استاندارد كشور نشان مي‌دهد، تمامي ايستگاه‌ها در وضعيت نامطلوب و بالاتر از حد استاندارد قرار دارد.