بررسي روند تغييرات و نوسانات بارش در تالاب شور گلپايگان

تغييرات و نوسانات بارش به‌‌عنوان يكي از مهم‌ترين نتايج تغيير اقليم در جهان به شمار مي‌‌آيد. آنچه در اين بين به طور مستقيم تأثير مي‌پذيرد، تغيير در ميزان جريان آب‌هاي سطحي و چرخه هيدرولوژي است. بنابراين شناخت رفتار نوساني و الگوهاي حاكم بر آن در يك حوضه آبريز، نقش بسيار تأثيرگذاري در مديريت بهينه حوضه‌هاي آبريز دارد. از اين جهت در اين پژوهش سعي شده است تا به شناسايي روند الگوهاي نوساني حاكم بر بارش و همچنين نوع روند بارش در حوضه آبريز گلپايگان پرداخته شود. بدين منظور از داده‌هاي روزانه بارش ايستگاه‌هاي هواشناسي نزديك به تالاب شور گلپايگان استفاده گرديد. جهت تحليل روند از رگرسيون خطي و روش منكندال و جهت شناسايي چرخه‌هاي حاكم بر بارش از تكنيك تحليل طيف استفاده گرديد. نتايج تحليل روند نشان داد كه در همه ايستگاه‌هاي مورد مطالعه، بارش روند كاهشي معني‌داري داشته است. به‌طوري‌كه بالاترين روند كاهش معني‌داري با 23- ميلي‌متر براي ايستگاه گلپايگان مي‌باشد. نتايج تحليل طيف نيز نشان‌دهنده‌ي وجود چرخه‌هاي كوتاه‌مدت 2 تا 5 ساله در اكثر ايستگاه‌هاي مورد مطالعه است. بيشتر دانشمندان چرخه‌هاي 2 تا 3 ساله (چرخه‌كوتاه‌‌مدت) را به ال نينونوسانات جنوبي (ENSO) و تغييرات دوسالانه (QBO) را به الگوي بزرگ‌مقياس گردش عمومي جو و جريانات مداري نسبت داده‌اند.