توسعه پايدار محيط زيست تحت لواي روابط بين الملل

امروزه امر توسعه بدلايل بسيار يك واقعيت انكارناپذير است فلذا بخش اعظم فكر‌وذهن بشر حفاظت از محيط‌زيست به لحاظ جلوگيري از تخريب غيرقابل جبران كره خاكي و تنها محمل زيست‌بشري است وآلودگي‌هاي زيست‌محيطي بصورت افسار‌گسيخته يكي ازعمده معضلات بشري در آمده است كه اين معضله درسطح محلي‌يا منطقه اي نيست و‌متاسفانه درگسترده جهاني همچون هيولايي وحشتناك به جهان غالب گشته است واگر همين امروز با يك عزم جهاني بدرستي تدبير نگردد وقواعد لازم وكافي تحت يك مديريت هوشمندانه براي حفاظت ازمحيط‌زيست ومنابع طبيعي واكوسيستم به عمل نيايد معلوم نيست آينده ما ونسل‌هاي بعدي چگونه خواهد شدكه قطعاً تومار حيات درهم پيچيده مي‌شود درنتيجه تصميم‌گيري دراين مورد نه تنها يك موضوع كم ارزش ويا محدود به منطقه‌اي خاص ويا مقيد به زمان خاص بلكه درگستره جهاني بايك فراخوان همگاني وبطور مستمرلازم الاجراست. گسترش وتوسعه روابط غامض اجتماعي درسطح بين‌الملل ونحوه تعامل انسان وطبيعت وآثار مخرب وتأثيرات منفي دخالت انسان درنظام طبيعت كه منجر به برهم‌زدن تناسب وتعادل اين نظام تعادل يافته گرديده، الزاماً وضرورتاً، حاكميت قوانين وتضمين اجراي آنها را ازطرف عموم سكنه زمين وجود دارد وحمايت كيفري ازآن دركنار ساير تدابير مطمئن ترين تضمين برتداوم اصول حاكم برحفظ محيط زيست وتحقق مقاصد توسعه پايدار به‌شمار مي‌رود.