تفاوت نظام معنايي كتابداران و كاربران در مصاحبه مرجع با رويكرد هرمنوتيك (مطالعه موردي سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران)

پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان درك كتابدار از نياز كاربر و ميزان درك كاربر از پاسخ كتابدار در مصاحبه مرجع با رويكرد هرمنوتيك بوده است. در اين پژوهش، از روش پيمايشي استفاده شده است. براي گردآوري اطلاعات موردنياز از پرسشنامه مؤلف‌محور كه به تعدادي از كاربران سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران و كتابداران مرجع آن داده شد، استفاده شد و پايايي آن 0.953 محاسبه شده است. اين پرسشنامه با 13 سؤال در ارتباط با درك كتابدار و 13 سؤال در ارتباط با درك كاربر با مقياس ليكرت از 0 تا 9 طراحي شده است. يافته‌ها نشان داد كه بيشترين حد در ميان شاخص‌هاي درك كتابدار مربوط به شاخص شفاف‌سازي سؤال كاربر در جريان مصاحبه مرجع با ميانگين 79% و در درك كاربر شاخص در ميان گذاشتن سؤال اصلي با كتابدار مرجع با ميانگين 85% است و كمترين حد در درك كتابدار مربوط به شاخص درك نياز كاربر با اولين سؤال كتابدار با ميانگين 52.9% و در درك كاربر شاخص درك كتابدار با اولين سؤال كاربر با ميانگين 61.7% است. در همه‌ي متغيرها رابطه معناداري بين نظام معنايي كتابداران و كاربران وجود دارد به‌جز در دو متغير: متغير در ميان گذاشتن سؤال اصلي با كتابدار مرجع براي رفع نياز اطلاعاتي و متغير سطح اطلاعات قبلي كتابدار و كاربر از موضوع مورد جست‌وجو با 0.05 p. اين پژوهش نشان داد كه كاربران تسلطي بر موضوع مورد جستجو خود ندارند و يا دقيقاً نمي‌دانند كه به دنبال چه هستند. همچنين نشان داد كه كتابداران تبحر لازم را در زمينه مصاحبه مرجع دارند. با وجود عدم تمايل كاربران به پرسش از كتابداران و شكل نگرفتن مصاحبه مرجع، كتابداران در اين پژوهش از عملكرد خوبي برخوردار بودند و توانستند رضايت كاربران را به دست آورند.