نگاهي به اصطلاحات عرفاني فرقۀ حروفيّه

A Glance at Mystical Expressions of Hurufieh Sect

فرقۀ حروفيّه يكي از فرقه‌هاي تأويل محور بعد از حمله مغول مي‌باشد كه شيوۀ تأويل را از اسماعيليّه آموخته بودند. حروفيان خودشان را اهل تأويل و اهل باطن مي‌ناميدند. آنان انسان گراياني بودند كه همه چيز را به نفع انسان تأويل مينمودند. انديشۀ حروفيّه نوعي انديشۀ عرفاني است با چهارچوب تفكّر مشخّص. اين شكل انديشۀ عرفاني خلق السّاعه نبوده بلكه به عنوان پديدهاي تاريخي و اجتماعي از دل اعصار و هزارههاي باستان پيدا شده و در بين ملل مختلف به شكلهاي گوناگون، در حيات سياسي، اقتصادي و فرهنگي جامعه نقشهايي ايفا كرده است. افكار و انديشه‌هاي اين فرقه با اينكه بر بخشي از شعر فارسي سايه انداخته است تاكنون مورد تجزيه و تحليل علمي قرار نگرفته است. عدم شناخت اصطلاحات آنان يكي از مهمترين عوامل پيچيدگي آثار اين فرقه مي‌باشد. بدان روي در اين مقاله به بررسي و شرح مهمترين اصطلاحات عرفاني اين فرقه پرداخته شده است.

The sect of “Hurufieh” is one of the radical Interpretation sects after the Mogul’s attack and the way of the expression were taught to them by Ismaili. Hurufiehan called themselves the man of conscience and expression. They were the kind of people that expressed that everything was in human’s benefit. Hurufieh’s notion is kind of a Mystical notion with particularframe of thinking. This form of Mystical notion did not appear suddenly it was rather foundas historical and social phenomenon from the midst of ages and Ancient Millennium andhave been useful between different nations in different kinds of means such as political, economic and Cultural. Although thoughts and notions of this sect has affected some part of Persian poems however it has not beenscientifically analyzed to this day.Lack of knowledge in their expressions is one of the prominent reasons of complexity effects of this sect. Because of that, this paper has tried to survey and explain the most important Mystical expressions of this sect.